Κάποιος, κάπου, κάποτε έφτιαξε ένα παραμύθι. Με πρίγκιπες και δράκους, ουτοπία και κολάσεις, αγάπη και φαντασία. Έπλασε τους χαρακτήρες και τα πρόσωπα προσεγμένα και λεπτομερώς και έζησε μέσα σε αυτό. Από τότε μέχρι σήμερα όμως το παραμύθι πήρε την δική του τροπή.
Ο δράκος απείλησε τον πρίγκιπα, η πριγκίπισσα το έριξε στα αντικαταθλιπτικά και τα μικρά ξωτικά μεγάλωσαν. Ο δημιουργός όμως του παραμυθιού αρνούνταν να το δει. Τους φερόταν ακόμα σαν εκείνους τους πρωτόπλαστους χαρακτήρες που κάποτε δημιούργησε και κλείδωσε μέσα στην προσωπική του ουτοπία. Επέλεξε να ζήσει μέσα σε αυτήν και αδυνατούσε να διαχειριστεί την οποιαδήποτε εξέλιξη. Έμεινε αγκυλωμένος σε ένα παρελθόν, το οποίο δεν βοηθούσε ούτε το παρόν, ούτε και το μέλλον του και αρνούνταν να δει τις εξελίξεις κατάματα.
Τα κάστρα γύρω του γκρεμιζόταν ένα ένα, η ουτοπία κατακερματιζόταν και εκείνος έμενε να κοιτάζει το αραχνοϋφαντα πλεγμένο σκηνικό του να καταρρέει και να μην μπορεί να κάνει τίποτα γι' αυτό. Προσκολλημένος σε ένα παρελθόν που του ρουφούσε την ψυχή σαν κινούμενη άμμος, έμενε να παρατηρεί πρόσωπα και καταστάσεις να μεταβάλλονται, χωρίς ίχνος δικής του συμβολής και στεκόταν άπραγος θεωρός.
Πότε αλλάξαν οι καιροί; Πότε έφυγαν άτομα που ήθελε κοντά του; Πότε άλλαξε το σκηνικό και οι ήρωές του; Μα και αν άλλαξαν, που πήγαν τώρα να τους βρει και να το φτιάξει πάλι από την αρχή; Φτιάχνεται από την αρχή αυτό που επέλεξε να γκρεμιστεί μόνο του;
Όσο βασανιζόταν με τέτοια ερωτήματα, η ζωή τον προσπερνούσε. Οι μέρες έγιναν μήνες και οι μήνες χρόνια. Το τοπίο γύρω του θολό και εκείνος αμέτοχος. Έχτισε τόσο προγραμματισμένα κάποτε την ζωή στο παραμύθι του, χωρίς περιθώρια ανατροπής. Έλα μου όμως που οι ισορροπίες ανατράπηκαν ολοσχερώς και τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα ήθελε. Δέσμιος λοιπόν στο παρελθόν του, έχανε το παρόν και το μέλλον, αναρωτώμενος γιατί αλλάξαν οι καιροί...
Μα οι καιροί αλλάζουν, οι καταστάσεις και τα πρόσωπα μεταβάλλονται και η ζωή προχωρά. Αν δεν κλείσεις την πόρτα σε ό,τι πέρασε, μην περιμένεις να στην ανοίξει η τύχη. Η ζωή κυλά σαν μια μπάλα από μαλλί που ξετυλίγεται μπροστά από τα ανήσυχα πόδια μιας γάτας. Ακόμα και να τρέξεις δεν την φτάνεις, μα αυτή είναι η γοητεία της. Εάν όμως μείνεις στάσιμος στην αρχή του κουβαριού, δεν θα μάθεις ποτέ από ποιες γωνίες έχει περάσει μέχρι να ξετυλιχτεί ολόκληρο. Όμως εκεί ακριβώς κρύβεται η μαγεία του.
