Την παλεύεις τη ζωή σου. Και διεκδικείς την κάθε μέρα σου.
Άλλες φορές με πείσμα, άλλες με τσαμπουκά κι άλλες με τη σιγουριά του ανθρώπου ότι μπορεί να την κουμαντάρει.
Διεκδικείς τους ανθρώπους της καρδιάς σου, διεκδικείς τις στιγμές σου, διεκδικείς το χαμόγελό σου.
Και είναι αυτή η διεκδίκηση που δίνει νόημα στην καθημερινότητά σου, γιατί προσπαθεί να κάνει τα δύσκολα να μοιάζουν πιο εύκολα, τα άσχημα να δείχνουν ανεκτά. Την έχεις ανάγκη, την έχει η μέρα σου ανάγκη για να μην αφεθεί στην παραίτηση και στη ματαίωση.
Κι όλη αυτή η διαδικασία είναι ένας μηχανισμός αυτοσυντήρησης των αντοχών και των αποθεμάτων που έχουμε από τη φύση μας. Ισχύει για όλους, ισχύει για όλα.
Ο άνθρωπος δεν εγκαταλείπει χωρίς μάχη τα χαστούκια της ζωής του. Αντιστέκεται και αμύνεται με κάθε τρόπο. Μόνο που στην προσπάθειά του να σταθεί όρθιος, δε συνειδητοποιεί ότι δίπλα του ανασαίνουν κι άλλες καρδιές. Δε συνειδητοποιεί ότι οι συμπεριφορές του πληγώνουν τους άλλους, δε βλέπει τις συναισθηματικές παράπλευρες απώλειες που έχει προκαλέσει η ευθύνη του να δαμάσει τη δική του ζωή.
Δεν είναι κακοί οι άνθρωποι, ταλαιπωρημένοι είναι. Ο καθένας δίνει τις μάχες του με τον δικό του τρόπο. Αυτόν ξέρει, αυτόν μπορεί, αυτόν αντέχει. Είναι ακριβώς το ίδιο όπως όταν λέμε ότι ο καθένας αγαπάει με τον δικό του τρόπο.
Αυτό που έχει σημασία είναι να μην δεις τον εαυτό σου ως παράπλευρη απώλεια των άλλων. Αλλά ως έναν άνθρωπο που έχει δώσει γι’ άλλη μια μέρα τη δική του μάχη και έχει κερδίσει μια ακόμα νίκη. Μικρή ή μεγάλη δεν έχει σημασία. Καμιά μάχη δεν είναι ίδια με τις άλλες, αλλά κάθε νίκη είναι σημαντική.
Γι’ αυτό και να χαμογελάς. Να χαμογελάς για σένα.
Όχι για να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν, ούτε για να προβληματίσεις κανέναν.
Το χαμόγελο πρέπει να είναι το κέρασμα στον εαυτό σου για όσα κέρδισες και για όσα πάλεψες στη μέρα σου. Αλλά και για εκείνα που κατάφεραν να στην ομορφύνουν.
Να τον κανακεύεις τα βράδια τον εαυτό σου. Να τον κερνάς χαμόγελα και να τα πίνεις στην υγειά σου. Γιατί τα κατάφερες άλλη μια μέρα. Αυτά θα κουβαλάς μέσα σου το επόμενο πρωί.
Μην περιμένεις από κανέναν να σου φτιάξει τη μέρα σου. Έχει προτεραιότητα να φτιάξει τη δική του. Γιατί κι αυτός έχει να δώσει τη δική του μάχη.
Ρίξε ένα χαμόγελο στην τσέπη σου το πρωί και τράβα στο καλό. Έχεις να παλέψεις με πολλά. Και είναι όλα δικά σου. Όχι των αλλονών.
