Τον ξεπερνάς το χωρισμό. Πας παρακάτω και φεύγει ο πόνος. Αρχίζεις να νιώθεις ευτυχισμένος πια δίπλα στο πρόσωπο αυτό που σε βοήθησε. Και λες όλα καλά πια. Σε όλους αυτό λες πως όλα είναι καλά. Όχι, δεν είσαι ψεύτης. Είναι όντως όλα καλά αλλά μένει κάτι που δεν το μαρτυράς.
Και με ποια κότσια να τολμήσεις. Είναι που ακόμη θυμάσαι. Θυμάσαι τα χίλια μύρια που πέρασες και πας να τα φορτώσεις στον επόμενο. Γιατί κι αν προχωράς δε σταματάς να κουβαλάς. Σαν χειραποσκευές στο αεροπλάνο ένα πράγμα. Μαζί σου μόνιμα γιατί δεν μπορείς να τις αφήσεις.
Θέλεις, το μόνο σίγουρο αλλά σκατα στα μούτρα σου το έζησες. Να σου πω κάτι; Δε μπορείς να κάνεις τίποτα για το παρελθόν αλλά σίγουρα μπορείς να διορθώσεις το μέλλον. Ξεκόλλα. Δεν είναι όλοι το ίδιο. Έρχονται κάθε μέρα οι άνθρωποι στη ζωή σου και εσύ κάθεσαι και τους κοιτάς στραβά γιατί ένας ήταν ο σκάρτος.
Ήταν όμως.
Δώσε στον άλλον την ευκαιρία να σου αποδείξει ότι είναι αυτό που θες. Κι αν δεν είναι πάλι δώσε την ευκαιρία. Μη φεύγεις. Μην αφήνεις. Να τον ξεπερνάς το χωρισμό και να ξεπερνάς και τους ανθρώπους.
