Την αγάπη μου την ξέγραψα. Τη δική σου δεν την είδα ποτέ

Την αγάπη μου την ξέγραψα. Τη δική σου δεν την είδα ποτέ (Πηγή Pixabay)

Εσύ με ξέσκισες και μου ζητάς και τα ρέστα τώρα; Πόσα θες να μας τρελάνεις ρε φίλε;

Με είχες τόσο καιρό στην αναμονή του έρωτά σου, με έτρεφες με ψέματα και μαλακισμένες δικαιολογίες. Με είχες στο περίμενε για να έρθεις. Δεν ερχόσουν ποτέ κι όταν απογοητευμένη πήγαινα να φύγω, εγωιστικά με τραβούσες πίσω. Γιατί με τραβούσες πίσω ρε μαλάκα αφού ποτέ δε με θέλησες;
Να σου πω εγώ γιατί. Πέρασε καιρός. Πέρασαν πολλές γαμημένες χαμένες μέρες αλλά το κατάλαβα. Ήθελες την καβάτζα σου. Ήθελες το στανταράκι που θα ερχόταν κάθε φορά να τονώσει το ανδρικό σου τίποτα.

Αυτό το τίποτα, που εγώ το θεώρησα κάτι και το αγάπησα, μου έδειξες στο τέλος. Τώρα που εγώ έκοψα τα σκοινιά σου κι έφυγα μακριά, τώρα με κατηγορείς ότι παράτησα την αγάπη. Ποια αγάπη ρε; Τη δική μου αγάπη την ξέσκισα και την έφαγα ωμή. Ήταν σάρκα από τη σάρκα μου. Τη δική σου αγάπη δεν την είδα ποτέ. Δεν υπήρξε ποτέ.

Αυτή είναι η αλήθεια σου, ψεύτη άντρα. Ότι δε με αγάπησες ποτέ. Απλά σε βόλευα τις ώρες που ένιωθες κι εσύ αυτό που έβλεπαν οι άλλοι αλλά όχι εγώ: ότι είσαι ένα μεγάλο τίποτα. Ένας πουθενάς.

Κάτσε τώρα και πόσταρε τα τίποτά σου στο facebook. Ζήσε το δράμα της εγκατάλειψής μου λες και με άφησες ποτέ να έχουμε τίποτα. Ζήσε το ψέμα σου ανέντιμε άνθρωπε και μείνε σε αυτό. Κάνε εμένα την κακιά. Εμένα που δεν έμεινα στην αγάπη -εδώ καγχάζουν, δε γελούν απλώς- , εμένα που σου χάρισα τόσα χρόνια από τη ζωή μου ζητιανεύοντας χρόνο που δε μου έδωσες ποτέ.

Δε σου αξίζω ρε. Ποτέ δε σου άξιζα. Και καμία γυναίκα που σέβεται τον εαυτό της δε σου πρέπει. Ή μόνος σου ή με γυναίκες ίδιες με σένα. Εγώ τελείωσα. Άργησα να σε καταλάβω αλλά ευτυχώς τα κατάφερα. Με είχες δέσει και με τραβούσες στο πουθενά σου. Κι εγώ καταδυόμουν όλο και πιο βαθιά, ακολουθώντας σε. Δεν ξέρω τι με έκανε να καταλάβω την κατάντια μου, να δω το χάσιμο του πολύτιμου χρόνου μου, το αδιέξοδο του έρωτα που ένιωθα για σένα. Γιατί σε ερωτεύτηκα χαμένε. Σε ερωτεύτηκα όσο καμιά δε θα το ξανακάνει. Γιατί είδα σε σένα κάτι όμορφο. Κάτι που όμως δεν υπήρχε.

Τώρα φεύγω. Και δε λυπάμαι παρά μόνο εμένα και τα όσα έχασα για σένα. Όσα με περίμεναν εκεί έξω κι εγώ δεν τα έβλεπα γιατί κοίταζα μόνο εσένα. Ένα κρακ είναι αυτό που άκουσες ρε τίποτα. Είναι ο τροχός που γύρισε. Είμαι εγώ που έφυγα. Είσαι εσύ που απομυθοποιήθηκες μέσα μου.

Άντε μου στα τσακίδια τώρα.