Μια καινούρια σχολική χρονιά θ' αρχίσει γεμάτη προσδοκίες από δασκάλους μαθητές και γονείς. Ένας καινούριος κύκλος σχολικής εμπειρίας έρχεται να δοκιμάσει την υπομονή και τις αντοχές μας, αλλά και τη χαρά της δημιουργίας και την κατάκτηση της καινούριας γνώσης.
Είναι πολλά αυτά που θα ήθελε να σας πει ο δάσκαλος του παιδιού σας αρχίζοντας με αυτό που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο: Να του έχετε εμπιστοσύνη. Έχει δεχτεί την κατάλληλη εκπαίδευση, ώστε να δουλεύει αποτελεσματικά, με συνέπεια και με ευαισθησία. Μην του κάνετε υποδείξεις, αναλογιστείτε πώς θα νιώθατε εσείς αν δεχόσασταν παρεμβάσεις στη δική σας δουλειά από κάποιον που δεν την ξέρει.
Ένα δεύτερο που θα ήθελε να σας πει είναι να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες από το παιδί σας. Προσπαθήστε να μην του χρεώνετε την ετικέτα του «τέλειου» ή του «τεμπέλη» μαθητή. Είναι και οι δύο βαριές για τις μικρές του πλάτες. Τα παιδιά μαθαίνουν εξίσου από τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους. Ένα παιδί το οποίο δέχεται συνεχώς αρνητική κριτική για τα λάθη του, παραιτείται από τη διαδικασία της μάθησης και αποκτά χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αλλά κι ένα παιδί που πιέζεται να ικανοποιήσει τις προσδοκίες των γονιών του αποκτά άγχος και γίνεται ανταγωνιστικό με τους συνομηλίκους του.
Προσπαθήστε, επίσης, να διαμορφώσετε μια σταθερή ρουτίνα διαβάσματος. Πρέπει να υπάρχει ένα πρόγραμμα στο διάβασμα κι ένας οργανωμένος, αλλά και συγκεκριμένος χώρος για μελέτη, ακόμα κι αν αυτός είναι το τραπέζι της κουζίνας. Θέστε στο παιδί σας ένα χρονικό διάστημα στο οποίο θα πρέπει να αρχίσει το διάβασμα και μελέτες δείχνουν πως η καταλληλότερη ώρα είναι μεταξύ 3μμ.- 5μμ., τουλάχιστον όταν δεν υπάρχουν εξωσχολικές δραστηριότητες. Εσείς να είστε απλά δίπλα του. Δε χρειάζεται να είστε πάνω από το κεφάλι του, γιατί αυτό μπορεί να το αγχώσει, αλλά σίγουρα το πρωτάκι σας θα νιώσει ασφάλεια με την παρουσία σας κοντά του. Ελέγξτε, όμως τις εργασίες του στο τέλος, αν μπορείτε. Ενημερώστε τον δάσκαλό του για ό,τι τού είναι δύσκολο ή δεν έχει καταλάβει, μην κάνετε εσείς τις εργασίες του. Είναι δουλειά του δασκάλου και όχι δική σας να επαναλάβει στο παιδί την έννοια που δεν έχει εμπεδώσει.
Να θυμάστε τον εαυτό σας παιδί. Να μην στερείτε τον ελεύθερο χρόνο από το παιδί σας. Σίγουρα θέλετε το καλύτερο γι’ αυτό, αλλά με το να το γράψετε ταυτόχρονα σε πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες, επειδή το κάνουν και άλλοι γονείς, δε θα του προσφέρετε περισσότερα εφόδια για τη ζωή. Το μόνο που θα καταφέρετε είναι να έχετε ένα παιδί που τρέχει από τη μία δραστηριότητα στην άλλη μετά το σχολείο, με αποτέλεσμα στο τέλος της μέρας να είναι κουρασμένο, εκνευρισμένο και αγχωμένο.
Τέλος, ας μην ξεχνάμε να συζητάμε για τον σεβασμό της διαφορετικότητας που θα συναντήσει στα άλλα παιδιά του σχολείου, έναν σεβασμό που τον διεκδικούμε για το δικό μας το παιδί. Ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο και η οικογένεια παίζει καθοριστικό ρόλο στην πάταξή του. Εμείς μεγαλώνουμε τα θύματα, εμείς τους θύτες, εμείς και τους θεατές. Θέλουμε, όμως, να μεγαλώσουν τα παιδιά μας σε έναν κόσμο που θα τους φερθεί με δικαιοσύνη. Ας τα μάθουμε, λοιπόν, να την προασπίζονται.
Καλή σχολική χρονιά και καλή δύναμη σε μικρούς και μεγάλους!
