Μια δέσμη από χρυσόσκονη
ξεχύνεται σα χάδι, στις γειτονιές του κόσμου.
Έρχονται Χριστούγεννα…
Με μελωδίες χαρμόσυνες, η λαχτάρα
πλέκοντας το ιδανικό
αποστρέφεται την πεζή πραγματικότητα.
Παντού μυρωδιές με άρωμα μεθυστικής κανέλας
μελιού και σιροπιαστών φιλιών.
Θύμισες φερμένες από το χθες
φοράνε τα καλά τους
νοσταλγούν….
Ζωντανεύουν πολύτιμες στιγμές μιας οικείας αγκαλιάς
δίπλα στο αναμμένο τζάκι.
Σ’ ένα Χριστουγεννιάτικο παραμύθι τρυπώνει η ελπίδα.
Η μαγεία των ημερών
κοιμίζει την κακιά μάγισσα
ανάβει το αστέρι
και κρατά από το χέρι το μικρό τυμπανιστή.
Δεν επινοεί, ούτε υπάρχουν εμπόδια.
Μοίρασμα αγάπης μόνο
σαν ικεσία και σαν υπόσχεση
να ξεχειλίσει ζεστασιά
να λούσει με φως όλη μας την ύπαρξη
να λυτρώσει.
Έρχονται Χριστούγεννα…
Μου ΄παν έλα, να πάμε να δεις…
