Να μην τα τσιγκουνεύεσαι τα σ´αγαπώ σου

Κι αν αγαπάς να μάθεις να το λες.
Να μην τα τσιγκουνεύεσαι τα σ´αγαπώ σου.
Η ζωή είναι μικρή για να τα μαζεύεις, για να τα κρατάς.

Κι αν αγαπάς να μάθεις να το δείχνεις.
Με μικρές φράσεις, με μικρές πράξεις, με αγάπη κι αυτά.

«Καλήμερα»
«Καληνύχτα»
«Να προσέχεις»
«Μου λείπεις»
«Σε σκέφτομαι»
«Είμαι εδώ»
«Σου έφτιαξα το αγαπημένο σου φαγητό»
«Να ντυθείς καλά, έχει κρύο»

Κι άλλα πολλά.
Αν αγαπάς, να αγαπάς κανονικά.
Στην αγάπη δε χωράνε βολέματα, ούτε ωράρια.
Δε χωράνε τα εγώ σου, παρά μόνο αν στο σ´αγαπώ είναι κι εγώ.
Κι αν αγαπάς να μάθεις να φροντίζεις τον άλλον χωρίς να στο ζητήσει.
Να μάθεις να ακούς τον άλλον χωρίς να χρειάζεται να μιλήσει.
Να νοιάζεσαι χωρίς να χρειάζεται να στο δείξει.

Κι αν αγαπάς τον άλλον να τον αγαπάς όπως ακριβώς είναι.
Μέσα κι έξω.
Με τα στραβά του, με τα καλά του, με τα γέλια του, με τα κλάματα του, με τα σοβαρά και τα αστεία του.
Έτσι ακριβώς όπως είναι.

Κι αν αγαπάς τον άλλον μην προσπαθήσεις να τον αλλάξεις.
Δεν είναι ρούχο να το μεταποιήσεις, δεν είναι παπούτσι να το βάλεις στο πόδι σου.
Μπερδευόμαστε πολλές φορές και λέμε ότι αγαπάμε.
Πολλές φορές το λέμε ασυναίσθητα.
Η αγάπη όμως δεν είναι μια λέξη.
Είναι χιλιάδες συναισθήματα.

Να σέβεσαι τα σ´αγαπώ σου.

Κι αν αγαπάς να μάθεις να το λες εκείνη την ώρα.
Να το δείχνεις.
Να διεκδικείς την συνέχεια του.
Το «κι εγώ» του.
Που πολλές φορές προσθέτει κι ένα πολύ στο τέλος.
Κι έτσι είναι όλα και πολύ.

Κι αν αγαπάς πες το τώρα.
Όχι χθες, όχι αύριο. Τώρα.
Καμιά φορά αυτό το τώρα χτίζει γερά το μετά.
«Σ´αγαπώ.
Κι εγώ.
Πολύ.»

Το Ένιωσες ;