Απολογισμός 2018:
Οι όμορφοι που θέλω, δε με θέλουν γιατί έχουν γκόμενα. Οι άσχημοι που δε θέλω, με θέλουν και δεν έχουν γκόμενα. Οι όμορφοι που θέλουν και δεν έχουν γκόμενα, είναι διωγμένοι τρόφιμοι ψυχιατρικής κλινικής και αυτούς τους θέλω περισσότερο από όλους.
Σου θυμίζει κάτι; Προφανώς και ναι. Αν εξαιρέσεις μικρές περιπτώσεις γυναικών, οι περισσότερες από μας θέλουμε άνδρες μη φυσιολογικούς. Δηλαδή αν κάνουμε σεξ με κάποιον και μετά εξαφανιστεί, θα λυσσάξουμε, θα τον κυνηγάμε, θα τον σκεφτόμαστε, θα τον ανεβοκατεβάζουμε μαλάκα αλλά θα τον θέλουμε.
Αν πάλι μας πάρει αγκαλιά το πρωί, μας έχει έτοιμο πρωινό, και ρωτήσει πού θέλουμε να μας πάει το βράδυ, θα τον θεωρήσουμε καλό παιδί μεν, αλλά γλυκανάλατο και ξενέρωτο. Θα βαράμε το κεφάλι μας που δε μας κάνει κλικ, αλλά ίσως για ένα μικρό διάστημα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε στη ζωή μας. Θα εφεύρουμε μύρια κουσούρια και στο τέλος θα τον πετάξουμε σαν στημένη λεμονόκουπα.
Φταίει η εποχή, φταίει το ανικανοποίητο που μας χαρακτηρίζει ως φύλο, φταίνε οι ορμόνες; Κανείς δεν κατέχει τι φταίει.
Ή το αλλάζουμε από επιλογή ή απλά σταματάμε να λέμε τους άλλους μαλάκες γιατί μπούμερανγκ είναι και γυρίζει πάνω μας. Γιατί αυτός ο γλυκούλης πρώην που μας τα παρείχε όλα, λέει εμάς μαλακισμένες. Και άδικο δεν έχει.
Συμβουλή : Ακολουθήστε την καρδιά σας, απλά πρώτα αλλάξτε της λογισμικό!
