Αναμνήσεις …
Κάποιες είναι άγκυρες άλλες πάλι είναι ελαφριές σαν μπαλόνια με ήλιον και σου φεύγουν μακριά πριν τις θυμηθείς καλά, καλά.
Είναι και αυτές οι πάγιες, που ό,τι και αν κάνεις είναι εκεί στο πρώτο άνοιγμα των ματιών σου, στη μυρωδιά του καφέ… είναι συνήθεια τέλος.
Τέλος ε; Γελάστηκες!
Αυτές δεν θα πάψουν ποτέ να σε ενοχλούν όσες καινούριες κι αν έρθουν.
Είναι που η μυρωδιά τους, έχει ποτίσει το πετσί σου και οι εικόνα τους έχει ανεξίτηλα χρώματα στη μνήμη σου.
Είναι από αυτές που το κλάμα διαδέχεται το γέλιο...
Είναι από εκείνες τις μοναδικές που σου προκαλούν ρίγος.
Αν το νιώθεις αυτό τότε καταλαβαινόμαστε. Αναμνήσεις; Μπα... ζωή να λέμε!
