Είσαι κι εσύ ακόμη ένα ρομαντικό κορίτσι, που περιμένεις τον δικό σου ιππότη με τη λαμπερή πανοπλία του, που θα εμφανιστεί και θα σε πάρει μακριά από την πραγματικότητα.
Πέρασαν τα χρόνια και κάπου εκεί στην μέση των πρώτων "..άντα" ξεκινάς να συνειδητοποιείς, πως σπατάλησες τόσα χρόνια ψάχνοντας τον "κύριο τέλειο" ή το "άλλο σου μισό", όπως συνήθιζες να λες. Μέσα στο πλήθος, προσπαθείς να τον βρεις, να είναι εκείνος ο άνθρωπος που θα σε αγαπάει, θα είναι δίπλα σου τα βράδια. Αυτός που θα διώχνει τους δαίμονές σου και τις μέρες θα παλεύει να διώχνει τα σύννεφα για να φανεί ο ήλιος.
Όχι κοριτσάκι μου, δε θα σε πω αθεράπευτα ρομαντική, ζητάς κάτι πολύ λογικό. Διεκδικείς όλα αυτά που θέλει μια γυναίκα για να είναι ευτυχισμένη και να φαίνεται στα μάτια η λάμψη της ψυχής της.
Είναι πολλές οι φορές που σκέφτεσαι πως χάθηκαν οι άντρες, οι αληθινοί. Έχεις ανάγκη από έναν άνθρωπο, που τα λόγια του θα σφραγίζονται από τις πράξεις του. Το σ΄ αγαπώ που θα λέει, να το εννοεί και να παλεύει κάθε μέρα να στο αποδεικνύει.
Έναν μάγκα θες, που να μη φοβάται το μαζί. Έναν αληθινό άντρα με τσαγανό, να παλεύει και για τους δυο. Να είσαι ένα βήμα πίσω του, και όχι δύο μπροστά.
Δεν ξέρω, εάν εσύ τον λες "ιππότη", "μάγκα" η "τον τέλειο άντρα ". Πες τον όπως θες, η ονομασία διαφέρει, η ουσία μένει ίδια. Όταν βρεις έναν άντρα που να είναι ο δικός σου ιππότης κράτησέ τον.
Φτιάξε εσύ το δικό σου παραμύθι, πήγαινε τον στο δικό σου κόσμο. Μη ξεχνάς πως όσο λαμπερή και να είναι η πανοπλία ,το περιεχόμενο μέτρα. Λίγη υπομονή αξίζει...
