Οι χωρισμένοι δε γιορτάζουνε ποτέ!

Οι χωρισμένοι δε γιορτάζουνε ποτέ!

Όχι καλέ, δε μιλάω για τέτοια σεκλέτια  που πήγε το μυαλό σου. Α πα πα,  μην ακούσεις για χωρισμό, σε ερωτική σχέση να πας κατευθείαν.

Για χωρισμό θα πούμε ναι, αλλά τι χωρισμό και από ποιον…

Λένε πως όταν χωρίζεις από έναν φίλο, είναι πολύ πιο οδυνηρό από το να χωρίζεις από έναν σύντροφο. Κάπου έχουν ένα δίκιο.

Καλώς η κακώς εννιά στις δέκα,  οι χωρισμοί ερώτων περιέχουν μια βλακωδώς βαρύτητα, μια βαρύτητα την οποία αρχικά δίνουμε και στην πορεία του χρόνου, κάνουμε στροφή 190 μοιρών!

Τι βλάκας που ήμουν και καθόμουν και έκλαιγα με μαύρο δάκρυ και άλλα παρόμοια!

Όταν όμως μια δυνατή φιλία πνέει τα λοίσθια και βλέπεις να έρχεται ο χωρισμός, πενθείς διπλά και το σφίξιμο στο στομάχι, σαν να κρατάει λίγο παραπάνω δε νομίζεις;

Γιατί οι καλοί φίλοι δεν πρέπει να χωρίζουν, έτσι δεν είναι; Οι καλοί φίλοι είναι σε όλα μαζί, για πάντα μαζί.

Οι καλοί φίλοι μπαίνουν μπροστά, οι καλοί φίλοι σε κάνουν να νιώθεις άνετα με τον εαυτό σου, σε αγαπούν και θέλουν το καλό σου, είναι σύντροφοι ζωής, ανώτεροι των ερώτων που θα περάσουν από τη ζωή σου.

Δυστυχώς όμως, όλα τα παραπάνω δεν είναι ισόβια χαρακτηριστικά μιας φιλίας

Οι άνθρωποι αλλάζουν και μαζί με αυτούς αλλάζουν τα συναισθήματα, η συμπεριφορά, τα κίνητρα αν θες, ή οι προτεραιότητες.

Έτσι, υπάρχουν φορές που ο χωρισμός έρχεται μόνος και σιωπηλός, κάτι σαν το συναινετικό διαζύγιο.

Η ζωή παίρνει για τον καθένα διαφορετικές κατευθύνσεις, είτε πρόκειται για μια απλή μετακόμιση, είτε γιατί ένα μωρό μπήκε ανάμεσά σας, σαν εραστής που σε θέλει κατ΄αποκλειστικότητα  και σε διεκδικεί από οτιδήποτε άλλο υπάρχει στη ζωή σου, είτε επαγγελματικοί λόγοι αντίθετου ωραρίου και υποχρεώσεων.

Και ξαφνικά συνειδητοποιείς πως πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος, χωρίς να βρεθείς με τη φίλη σου, πού καιρός  για τις ποτάρες που πίνατε μέχρι τις 5 το ξημέρωμα!

Βελούδινο το διαζύγιο, εξ απαλών ονύχων, ούτε καυγάδες, ούτε διαφωνίες,  τίποτα!

Κι αν το σκεφτούμε καλύτερα, πλην της παιδικής φιλίας που όλα συμβαίνουν από κοινού και παράλληλα, οι περισσότερες φιλίες μας γεννιούνται συγκυριακά, δεν συμφωνείς;

Είναι δημιουργήματα μιας κοινής κατάστασης, πολύ μακριά από την παιδική, ή, εφηβική μας ηλικία!

Είτε μια γέννα, είτε ένας χωρισμός στο ίδιο εργασιακό περιβάλλον, είτε μια κοινή παρέα,  μπορεί να σας φέρει κοντά.

Όταν όμως αυτή η κοινή συνισταμένη χαθεί, η φυγόκεντρος της καθημερινότητας μπαίνει σε λειτουργία.

Τίποτα το κακό δεν έχει μια πρόσκαιρη φιλία, ούτε ο χρόνος λίγος η πολύς, την καθιστά ψεύτικη, απλά δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα.

Έπειτα υπάρχει και μια άλλη περίπτωση διάλυσης μιας φιλικής σχέσης, εκείνη του ξεσκαρταρίσματος. Πώς ανοίγεις την ντουλάπα σου και διαλέγεις πια, λέγοντας αυτό μου κάνει, αυτό όχι πια, το άλλο μου πάει, το άλλο όχι; Αφήνεις το παλιό για να κάνεις  χώρο στο νέο!

Θα στεναχωρηθείς που θα πρέπει να βγάλεις έξω το ακριβό σου παντελόνι, μα τι να το κάνεις πια αν σε αυτό δεν μπαίνει ούτε το χέρι σου;

Υπάρχουν και οι φίλοι εκείνοι που θα σε πάρουν δύο μήνες μετά, απλά για να σε βρίσουν και να στην πουν, που δεν τους πήρες εσύ!

Ξέρεις,  μπορεί για πολύ καιρό να ανέχεσαι εντός εισαγωγικών φιλικές σχέσεις, οι οποίες γνωρίζεις πως δεν σου ταιριάζουν, ξέροντας πως είσαι για αυτούς, κάτι σαν ένας άνθρωπος που σίγουρα  θα βρουν εκεί για να πουν αυτά που θέλουν, δίχως να ακούν το παραμικρό για σένα! Αυτές είναι οι λεγόμενες τοξικές φιλίες. Είναι αυτές που δεν βρίσκουν ποτέ χρόνο για να σε συναντήσουν, αλλά σε βρίσκουν πάντα όταν θέλουν να κάνουν μονόλογο, όπως η Σίρλευ Βαλεντάιν, α προπό διάβασέ το, εξαιρετικός μονόλογος!!!

Μια εγωκεντρική φίλη, που διαρκώς τα προβλήματά της είναι  πρώτα,  πρώτα στην ατζέντα. Βασανιστικά και αποκλειστικά συζητάτε επί ώρες, ώρες που γίνονται μέρες και μέρες που γίνονται χρόνια, κάτι σαν τις βραζιλιάνικες σειρές και δύο χρόνια να έχεις να δεις ένα επεισόδιο, όταν το δεις βρίσκεται εκεί ακριβώς που το άφησες!!!

Εννοείται φυσικά πως υπάρχουν και οι φιλίες εκείνες οι οποίες διαρκούν χρόνια ολόκληρα, εκείνες που δεν είναι ούτε ο κανόνας, μα ούτε και η εξαίρεση, είναι απλά το καλό παράδειγμα! Η απόδειξη αν θες,  πως υπάρχει φιλία, υπάρχουν φιλικές σχέσεις που ενηλικιώνονται παρέα, που αλλάζουν παρέα και συνεχίζουν μια άλλη ζωή παρέα!

Για τους υπόλοιπους διαζύγιο αλά φιλικά, κάτι σαν το μακριά και αγαπημένοι!