Όταν αρχές του χρόνου βγήκε από μέσα μου το πρώτο καινούριο τραγούδι και αποφάσισα να πάω μόνος να το ηχογραφήσω, δεν είχα κατά νου ότι θα έρθουν τόσο γρήγορα και τα επόμενα. Αν και μέχρι τώρα η θεία έμπνευση μας δίνει απλόχερα τους στίχους, τις μουσικές.
Όταν έπιασα την κιθάρα στο στούντιο, είδα ότι μετά από 20 χρόνια που την γρατζουνάω, μπορώ τελικά να ηχογραφήσω επίσημα μαζί της σε τραγούδια. Φυσικά η δεκάχρονη εμπειρία των ηχογραφήσεων, μου έδωσε την αυτοπεποίθηση σε όλο αυτό.
Όταν συνάντησα τυχαία στον δρόμο τον Στέφανο Τ. και μου είπε ότι έχει μερικά κομμάτια που θα ήθελε να μου δώσει, είδα ότι μου βγαίνει η ίδια χημεία μουσικά, όπως και με τον Γιάννη Β. Έτσι έδωσα την κιθάρα στα δικά του μαγικά χέρια και ηχογράφησε εκείνος στα δικά του (3) τραγούδια. Τότε είπα μέσα μου, ότι αυτό που κάνω στο στούντιο δεν είναι μια προσωπική μου δουλειά, αλλά πρέπει να είναι ο τρίτος δίσκος των CAMERES.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ εύκολα να "σκοτώσω" την μπάντα μου και να βάλω το όνομα μου μπροστά, αφού σαν αθλητής κάποτε, μου αρέσουν οι ομαδικές δουλειές... και η μπάντα αυτά τα δέκα χρόνια που δραστηριοποιείται, πήγε αρκετές φορές να πεθάνει και την κρατήσαμε στην ζωή, επιμένοντας στα όνειρά μας! Όνειρα που σταδιακά εκπληρώσαμε και με το παραπάνω. Σταματάνε όμως τα όνειρα; Όχι, είμαστε έτσι πλασμένοι που όταν εκπληρώσουμε κάτι, θέλουμε και κάτι παραπάνω, περισσότερα.
Έτσι λοιπόν αυτή την χρονιά που φεύγει, θα την θυμάμαι για όλη μου την ζωή, αφού άντλησα μεγάλη δύναμη και από το θέατρο όπου επανήλθα μετά από 17 χρόνια αποχής, αλλά και από την μουσική μας. Πάτησα πόδι κόντρα στο ρεύμα που προστάζει η εποχή, έδωσα όλη μου την ψυχή και τα χρήματα σε αυτό που ετοιμάζω, παραιτήθηκα από μια δουλειά που μου έδινε κάποια λίγα αλλά σταθερά χρήματα, αφού είχα την διαίσθηση ότι έτσι πρέπει να γίνει και πως όλο αυτό θα βγει σε καλό... και δεν μετάνιωσα για τίποτα. Αν δεν ρισκάρεις, αν δεν τολμήσεις, δεν θα μάθεις ποτέ πόσο ψηλά μπορείς να πετάξεις. Κι αν πάλι πέσεις για λίγο και χαλάσουν τα φτερά σου, θα βρεις την δύναμη να τα κολλήσεις για να συνεχίσεις τις πτήσεις. Επιβάλλεται να συνεχίσεις, αφού πατάς δυνατά στα δυο σου πόδια και η καρδιά σου ακόμα χτυπάει - διψάει για νέες πτήσεις και ταξίδια.
Το τέλος του 2017 θα μου δώσει έναν τρελό απολογισμό, έναν νέο δίσκο στο βιογραφικό, ένα θεατρικό, ένα ακόμα θεατρικό που θα ανέβει την νέα χρονιά, την διασκευή στα Διάφανα Κρίνα, που θα δείξει πρώτα σε εμένα και μετά στον κόσμο ότι οι φωνητικές - ερμηνευτικές μου δυνατότητες είναι σε καλό επίπεδο, την θέση του τενόρου 1 στην πιο παλιά χορωδία της πόλης.. και μια πρόταση για την δημιουργία μιας πολύ όμορφης δουλειάς που αφορά την μπάντα μου (αυτό θα το μάθετε σε λίγο καιρό).
Δεν κρύβω ότι δεν ήταν εύκολα διαχειρίσιμα όλα αυτά μέσα μου και ότι πέρασε από το μυαλό μου για ένα διάστημα να τα παρατήσω όλα, να παραιτηθώ. Είναι αυτή η απότομη εκτόξευση στο διάστημα που σου φέρνει ένα τρελό jet lag που σου κάνει να χάσεις για λίγο τον εαυτό σου, να θέλεις χρόνο για να μπορέσεις να χωρέσεις στο κεφάλι σου όλα αυτά που σου συμβαίνουν.
Τέτοια εποχή πέρσι είχα δηλώσει ότι το 2017 θα ήταν μια άκρως δημιουργική χρονιά ... και ήταν πολύ πιο δημιουργική απ' ότι φανταζόμουν. Ε, λοιπόν τώρα θα δηλώσω ότι το 2018 θα συνεχίσει να είναι δημιουργικό και μαγικό και θα βάλω στόχους για ακόμα πιο τρελά όνειρα και πτήσεις. Η ιστορία και ο χρόνος θα δώσουν όλες τις απαντήσεις.
Είμαι έτοιμος και πιο δυνατός από ποτέ για ότι βρεθεί στον δρόμο μου ... οι Cameres θα καταγράψουν αυτή την διαδρομή... πάμε να το ζήσουμε!
Για το τέλος θα πρέπει να ευχαριστήσω αυτή την ουράνια δύναμη και τους όμορφους - φωτεινούς αγγέλους που είναι δίπλα μου σε αυτό το όμορφο γήινο ταξίδι. :)
Νικόλαος Γραμμάτος
Δεκέμβρης 2017
