Αγαπημένε μου φίλε! (ε! ναι φίλε, πλέον!)
Υποθέτω πως δε χρειάζονται «τυπικούρες» πια μεταξύ μας.
Τόσα χρόνια «αλισβερίσι», γνωριζόμαστε καλά.
Κάθε χρόνο σου γράφω, θα το ‘χεις προσέξει, φαντάζομα!
Λοιπόν, δεν έχω σκοπό να στο παίξω το «καλύτερο παιδί», ούτε ν’ αρχίσω τις δικαιολογίες, ούτε καν να ζητήσω κάτι για μένα αυτή τη φορά!
Εντάξει εντάξει μη με στραβοκοιτάς. Αν έχεις την καλοσύνη φέρε μου το περσινό που ξέχασες!
Κοίτα! Μπορεί να έκανα τα μισά απ’ αυτά που σου είχα υποσχεθεί, αλλά τουλάχιστον προσπάθησα!
Ίσως είμαι λίγο αναβλητική, ίσως αναποφάσιστη μερικές φορές, αλλά «κακό παιδί», ποτέ!
Ακόμη αναρωτιέμαι τι να συνέβη πέρυσι και με ξέχασες!
Μήπως δεν έφτασε το γράμμα μου στα χέρια σου ή μήπως θύμωσες που τόλμησα να «παραστήσω» τον Αϊ Βασίλη κι εγώ πέρυσι και να μοιράσω δώρα σε κάποια παιδιά;
Ααα! Όλα κι όλα! Να με συγχωρεί η χάρη σου, το ‘κανα με πολύ σεβασμό στο πρόσωπό σου και με μοναδικό σκοπό να δώσω λίγη χαρά σε κείνα τα παιδάκια που εσύ όλο ξεχνάς!!! (ή μήπως όχι;)
Πάντως δεν ήθελα επ’ ουδενί να σε επισκιάσω, ή να σου κλέψω το ρόλο και τη δόξα!
Εγώ να σε βοηθήσω ήθελα μόνο! Αν θύμωσες γι’ αυτό; Ε, τι να πω; Συγνώμη αλλά, θα το ξανακάνω κι εφέτος κι όποτε χρειαστεί να δώσω χαρά!
Μήπως, πάλι, -λέω- σε μπέρδεψα που δε διευκρίνισα ότι δεν είμαι μικρή;
Αν έψαχνες για μικρό κοριτσάκι, ξέχνα το! Εξωτερικά έχω αλλάξει…
Άλλαξα ναι! Μεγάλωσα, πάχυνα, γέμισα «δρομάκια εμπειρίας» (ναι ρυτίδες εννοώ!), όμως στ’ ορκίζομαι, μέσα μου, παραμένω παιδί ακόμα.
Πιστεύω με πάθος σε σένα, στις καλές νεράϊδες, στα θαύματα!
Ξέρω καλά, ότι Υπάρχεις και Θα Υπάρχεις για όσο θα το πιστεύω.
Πάντα είσαι δίπλα στα παιδιά, και σε όσους κρατούν το παιδί ζωντανό μέσα τους, φέρνοντας στον καθένα, λίγη μαγεία!
Αυτό! Αυτό, λείπει από τις ζωές μας γλυκέ μου. Λίγη μαγεία!
Λίγες όμορφες στιγμές που ν’ αντισταθμίζουν τις άσχημες…
Έλα λοιπόν και κάνε το θαύμα σου εφέτος!
Τις φετινές γιορτές, σκόρπισε αισιοδοξία, ελπίδα και θετική διάθεση σε κάθε σπιτικό!
Δώσε δύναμη στο κοσμάκη που βασανίζεται.
Πάρε τον πόνο από κάθε άνθρωπο που υποφέρει.
Δώσε στέγη και ζεστασιά σε κάθε δυστυχισμένο πλάσμα που ταλαιπωρείται στους δρόμους.
Δώσε μια αγκαλιά και θαλπωρή σε όλα παιδάκια που τη στερούνται…
Κάνε το θαύμα σου γλυκέ μου χοντρούλη και δεν πειράζει, ξέχνα με εμένα και πάλι!
Μπορώ να ζήσω και χωρίς «το πολύ μυαλό» που σου ζήτησα από πέρυσι…
Όσο το καλοσκέφτομαι μάλιστα, ίσως είμαι και καλύτερα χωρίς αυτό… Ίσως η πολλή σκέψη στο τέλος, να βλάπτει.
Με πολλή αγάπη, κάποιο «μεγάλο παιδί» που πιστεύει με πολύ πάθος σε σένα!
