Δεν υπάρχουν δεδομένα συναισθήματα. Μόνο άνθρωποι που παλεύουν γι’ αυτά, άνθρωποι που τα επενδύουν πάνω σε μια άλλη καρδιά, άνθρωποι που θέλουν να τα μοιραστούν με μια άλλη ζωή. Το ανθρώπινο συναίσθημα είναι μια αστείρευτη πηγή δύναμης, που απορρέει μέσα από την ανάγκη του ανθρώπου να αγαπήσει και να αγαπηθεί.
Γι’ αυτό ας μη θεωρούμε αυτονόητη και δεδομένη την προσπάθεια που καταβάλλει κάποιος άλλος για να μας περιβάλλει με την αγάπη του. Είναι ζεστό το ρούχο της και ημερεύει τα μέσα μας με έναν τρόπο που μόνοι μας δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε. Ο άνθρωπος γίνεται αόρατος όταν δεν αγαπιέται, είχε γραφτεί σε έναν τοίχο, όλα τ’ άλλα είναι λεπτομέρειες.
Επειδή, όμως, οι σχέσεις των ανθρώπων είναι περίπλοκες και σύνθετες, πολλές φορές υπάρχει μια αντίφαση ανάμεσα στην αγάπη που απαξιώνεται γιατί θεωρείται δεδομένη και στην αγάπη που δεν βρίσκει ανταπόκριση. Αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα σε αρκετές σχέσεις της σύγχρονης εποχής. Η έλλειψη αμοιβαίων συναισθημάτων είναι αυτή που δημιουργεί το αίσθημα ότι η αγάπη του ενός ξεπουλιέται φτηνά και ψυχρά από τη μια, αλλά κι αυτή η ίδια η αγάπη γίνεται θηλιά στην καρδιά του άλλου που την πνίγει.
Αυτό, επομένως, που μπορεί να «ισιώσει» λίγο τα πράγματα είναι από τη μια ο ένας να αποδεχτεί ότι επενδύει την αγάπη του εκεί που δεν την έχουν ανάγκη κι ο άλλος από την άλλη να αντιμετωπίσει με σεβασμό το συναίσθημα που του χαρίζεται, γιατί ακριβώς δε θα ήθελε και ο ίδιος να του τσαλαπατήσει κάποιος άλλος το δικό του.
Πάντα λέμε ότι τα πράγματα είναι απλά, αλλά το φαντασιακό μας είναι αυτό που τα περιπλέκει. Είναι ρεαλιστική, όμως, η παραδοχή ότι η αγάπη είναι το πιο όμορφο συναίσθημα που μπορεί να νιώσει και να εκφράσει ο άνθρωπος. Κι έτσι πρέπει να την αντιμετωπίζουμε. Με σεβασμό και με δέος. Γιατί η αγάπη είναι επιλογή. Είναι ένα μικρό θαύμα που έρχεται να αγκαλιάσει την ύπαρξή μας και να διώξει από πάνω μας τις ανασφάλειες, τα άγχη και τις άμυνές μας.
Ας μην την συγχέουμε με τον στιγμιαίο ενθουσιασμό, που ανάβει και σβήνει σαν το πυροτέχνημα, όπως συμβαίνει στους εφηβικούς και εφήμερους έρωτες. Η ενήλικη αγάπη πατά γερά στα πόδια της και αποδεικνύει την παρουσία της με τις μικρές και μεγάλες πράξεις σεβασμού, κατανόησης και εμπιστοσύνης.
Γι’ αυτό ας μη θεωρούμε δεδομένη την κατάθεση ψυχής που κάνει με την αγάπη του ένας άνθρωπος, αλλά ας τη θεωρήσουμε μια πράξη γενναιότητας. Γιατί μόνο οι γενναίοι αντέχουν να αγαπούν!
