Θα σε ξεριζώσω από μέσα μου, για να ζήσω αληθινά

Θα σε ξεριζώσω από μέσα μου, για να ζήσω αληθινά(πηγή pixabay)

Πόσο κουράστηκα. Πόσο βαρέθηκα να σε ακούω. Κουράστηκα να παίρνεις τηλέφωνο και σε κάθε χτύπο του, το στομάχι μου να γίνεται κόμπος.

Θέλω να απεγκλωβιστώ από εσένα και δε βρίσκω καινούριες λέξεις να σου πω. Σου έχω πει τόσα πολλά όλα αυτά τα χρόνια, άλλωστε. Ό,τι μπορούσα να πω, για να γίνω ξεκάθαρη απέναντί σου. Σου είπα πόσο με πλήγωσαν, τα ψέματα που μου είπες και τι κακό μου έκαναν αυτά. Πόσα βράδια αξημέρωτα πέρασα κλαίγοντας. Πόσο πολύ με πόνεσες με αυτή σου στη συμπεριφορά.

Εσύ όμως με αντιμετώπιζες πάντα με χλευασμό, ειρωνεία και απαξίωση. Δεν ήξερα εγώ. Κι είχες εκείνο το βλέμμα… Αχ αυτό το βλέμμα δε θα το ξεχάσω ποτέ. Και πάντα η αντίδρασή σου ίδια. Εσύ ποτέ δεν είχες άδικο, μόνο εγώ. Ποτέ δε με έβαλες δίπλα σου, πάντα απέναντί σου. Και στο τέλος με κατηγόρησες. Εγώ έφταιγα για όλα. Για την κατάντια σου, για την κατάντια της σχέσης μας, για όλα!

Βαρέθηκα να θέλεις να βρεθούμε κι εγώ να σε αποφεύγω με χίλιες δυο δικαιολογίες. Βαρέθηκα, κουράστηκα, μπούχτισα! Βαρέθηκα να βλέπω πόσο τυχερή ήσουν και είσαι, αλλά εσύ όχι μόνο να μην το βλέπεις, αλλά να θεωρείς και τον εαυτό σου άτυχο. Πόσο μεμψίμοιρος άνθρωπος ήσουν πάντα. Σε θυμάμαι, από μικρό παιδί, να κλαις κι εγώ πιτσιρίκι τι να έκανα; Προσπαθούσα να σου λέω λόγια παρηγοριάς.

Δεν εκτίμησες τα καλά που είχες και έχεις στη ζωή σου, παρά κλαιγόσουν για τα λιγοστά άσχημα ή για εκείνα που ήθελες αλλά δεν ερχόντουσαν. Ξέρεις ότι δεν ήσουν η πρώτη που έζησες λίγες κακές σχέσεις; Και δεν είσαι και η τελευταία. Και το κακό είναι ότι δεν κοίταξες ποτέ μέσα σου, αν έφταιξες εσύ και που, παρά μόνο κατηγορούσες τον άλλον. Αυτός ο εγωισμός σου ο υπέρμετρος που ποτέ δεν παραδέχτηκες.

Κι έτσι μεγάλωσα με τη σκέψη να μη σου μοιάσω πουθενά. Ήταν θέμα χρόνου να σε αποτινάξω από μέσα μου. Ήταν θέμα χρόνου να καταλάβω, ότι όλα αυτά τα χρόνια αυτά που θεωρούσα ως φυσιολογικά, τελικά δεν ήταν. Όσο κι αν με πειράζει, τις αποφάσεις μου τις πήρα.

Σου λέω αντίο λοιπόν και γεια σου, γιατί ξέρω πλέον ότι ανάμεσα σε μένα κι εσένα, βάζω προτεραιότητα εμένα! Για το καλό μου!

Στη φίλη που ταλανίζεται χρόνια…