Να είστε μαζί και να μην μπορεί κανείς να καταλάβει αν είστε ζευγάρι ή φίλοι.
Ωραίες αυτές οι σχέσεις.
Αυτές που δεν εξαρτώνται από το τι θα πει ο άλλος, αν θα σχολιάσει αρνητικά, αν θα γελάνε μαζί σας γιατί τρώτε σα να μην υπάρχει αύριο παγωτό Γενάρη μήνα.
Αυτές οι σχέσεις είναι οι πιο αληθινές.
Αυτές που είστε και φίλοι και εραστές.
Αυτές οι σχέσεις που δεν είναι αποστειρωμένες, προγραμματισμένες και συμβιβασμένες απλά για να καλύψουν τα κενά της μοναξιάς.
Ποτέ δεν μου άρεσε να είμαι κάπου απλά για να είμαι.
Να έχω κάτι για να μην νιώθω μόνη, για να μην μου πουν «μα καλά, γιατί είσαι μόνη σου;
Δεν σου λείπει τίποτα» Αντιθέτως μένω εκεί που νιώθω ο εαυτός μου.
Εκεί που μπορώ να τσαλακωθώ, να γελάσω με την ψυχή μου, να κλάψω από συγκίνηση, να μιλήσω, να με ακούσουν, να ακούσω, να μου μιλήσουν.
Χωρίς να σκέφτομαι μήπως παρεξηγηθεί ο άλλος.
Χωρίς να αναρωτιέμαι τι θα σκεφτεί ο άλλος. Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβω πώς αυτός που θα μείνει θα με αντέξει για αυτό που είμαι.
Κι όχι απλά θα με αντέξει, αλλά θα το απολαμβάνει καθημερινά.
Γιατί μαζί μου είναι ο εαυτός του κι όχι αυτός που θα ήθελα εγώ να είναι.
Όπως κι εγώ. Τέτοια σχέση είναι δύσκολο να τη χτίσεις.
Σχέση με βάση. Με ειλικρίνεια. Με εμπιστοσύνη.
Δυο άνθρωποι που απολαμβάνουν ο ένας τον άλλον.
Είναι δύσκολο να αφεθείς σε κάτι αβέβαιο και γι' αυτό οι περισσότεροι σπαταλάνε τον χρόνο τους από δω κι από κει.
Μέχρι να καταλάβουν ότι σημασία έχει να είσαι με τον άνθρωπο σου.
Και όχι με όποιον τυχάρπαστο.
Σημασία έχει να είστε καλά μαζί.
Αυτό το μαζί που λίγει έχουν εμπεδώσει το πόσο βασικό είναι.
Μαζί: Τεσσερα γράμματα μία δύναμη.
