«Γυναίκες» της Γαλάτειας Καζαντζάκη

«Γυναίκες» της Γαλάτειας Καζαντζάκη

«Γιατί επιμένω να χωρίσουμε;

Μα απλούστατα γιατί δεν υπάρχει λόγος να’ μαστε παντρεμένοι, μια και δεν μας συνδέει τίποτα πια. Τίποτα από κείνα που εγώ τουλάχιστον εξακολουθώ να πιστεύω, πως πρέπει να συνδέουν έναν άντρα και μια γυναίκα, όταν αποφασίζουν να ζήσουν μαζί»

«Γυναίκες» της Γαλάτειας Καζαντζάκη.

Η Δώρα, η Κατερίνα και η Βιβή είναι η αιτία που ένα διαμάντι της νεοελληνικής λογοτεχνίας βγήκε στην επιφάνεια.

Ψάχνοντας ένα θεατρικό κείμενο που να τις αγγίξει, συναντήθηκαν πέντε άνθρωποι. Πέντε γυναίκες τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, μα και τόσο όμοιες!

Πόσο βαθιά στην ψυχή μπορεί να χαραχθεί η στέρηση, η φτώχια;

Πόσο κοστίζει το ξεπούλημα της ψυχής και του κορμιού;

Πόσο χαμηλά πρέπει να φτάσεις για να δεις με τα μάτια της καρδιάς, ποια είσαι;

Ποια στα αλήθεια είσαι.

Τι γίνεται με τα πιστεύω σου, όταν χάρη σε αυτά φυλακίζεις την ζωή σου;

Πως μπορεί μέσα από την μικρή σου φυλακή, να δραπετεύει ζωντανό το όνειρο και το πάθος για την ίδια τη ζωή;

Κι ο έρωτας;

Τι γίνεται όταν ο ίδιος ο έρωτας γίνεται οδύνη; Όταν ανακαλύπτεις, πως ο άλλος δεν είναι για σένα διαθέσιμος.

Γιατί ο έρωτας έχει την δύναμη να σε κρατήσει στην ζωή, μα και να σε σκοτώσει!

Τι αντίτιμο θα πληρώσεις για μια ζωή βολεμένη; Κενή, μισή, αφού μέσα σε αυτήν εσύ ζεις για τους άλλους και όχι για σένα!

Αυτά τα ερωτήματα και αρκετά ακόμη, ίσως σου απαντηθούν, βλέποντας μέσα από το έργο «Γυναίκες» εσένα η την φίλη, την γνωστή σου.

Ένα θεατρικό έργο του 1933 που σαν του αφαιρέσεις τα ρούχα της εποχής που φορούν οι ηρωίδες του, θα διαπιστώσεις πως θα μπορούσε να έχει γραφτεί στο σήμερα!

Δοσμένο με τις υπέροχες ερμηνείες πέντε ηθοποιών. Το μουσικό ντύσιμο του έργου από την Έλσα Στουρνάρα με το μαγευτικό παίξιμο της στο ακορντεόν και το τραγούδι μονόλογο θαρρείς, από ψυχές πονεμένες σαν μοιρολόι, μου αποδεικνύουν την ευρηματικότητα και το μεγάλο ταλέντο του σκηνοθέτη Πέρη Μιχαηλίδη!

Δεν θέλησα να διαβάσω τίποτα περισσότερο για αυτό το έργο πηγαίνοντας εκεί. Άφησα να με παρασύρουν οι πρωταγωνίστριες του στο τότε, στην εποχή της φτώχειας και των πολιτικών συγκρούσεων, στην εποχή που η γυναίκα αναζητεί το στίγμα της μέσα από τον έρωτα, τον πλούτο, την αγάπη, την ηθική και ψυχική συμπαράσταση των δικών της ανθρώπων!

Όνειρα, άπιαστα ιδανικά, επιβεβαίωση, αποδοχή και αγάπη.

Η διαφορετικότητα, η πάλη του καλού με το κακό που κάνει ο ίδιος μας ο εαυτός, ο πόλεμος των αντιθέσεων σε ένα μικρό η μεγάλο σύνολο ανθρώπων, είναι αυτό που δημιουργεί την κοινή πορεία και μέσα από την διαφορά, γεννιέται η ωραιότερη αρμονία!

Κρατώ μια φράση της Δήμητρας Μπάσιου, μια εκ των ηθοποιών του έργου και εκεί ας ψάξει ο καθένας σας την απάντηση που γυρεύει.

«Κανείς δεν μπορεί να μπει στο ίδιο ποτάμι δύο φορές»

ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ

Θέατρο Βαφείο

Γυναίκες της Γαλάτειας Καζαντζάκη

Παίζουν: Δώρα Χάγιου, Βιβή Τάγαρη, Κατερίνα Σούλη, Δήμητρα Μπάσιου, Βασιλική Σαραντοπούλου

2222-ewoman

gunaikes-ewoman