Οι κανόνες, καμία φορά, επιβάλλεται να έχουν εξαιρέσεις

Και οι κανόνες, καμία φορά, επιβάλλεται να έχουν εξαιρέσεις

Λένε δεν είναι σωστό να αρχίζεις να γράψεις κάτι και να ξεκινάς με άρνηση.

Άχου, και οι κανόνες καμία φορά επιβάλλεται να έχουν εξαιρέσεις. 

Για πάμε τώρα στα της άρνησης. 
Δεν συμπαθώ και το δείχνω πλέον τους ανθρώπους που φορούν παρωπίδες. Δεν συμπαθώ επίσης κι αυτούς που θέλουν να πείσουν ότι το μόνο που τους απασχολεί είναι το τώρα και πως θα το περάσουν τέλεια αφού πρώτα το διατυμπανίσουν. 

Δεν μπορεί ρε φίλε να μην έχεις μια σφαιρική άποψη για το τι συμβαίνει γύρω σου... Στον τόπο σου, στην χώρα σου. Δεν λέω να γίνεις φωτεινός παντογνώστης, αλλά να, να διαβάσεις, να ακούσεις, να σχολιάσεις αν χρειαστεί. 
Και ξέρεις τι με βγάζει από τα ρούχα μου, ότι το ποσοστό αυτών των ατόμων είναι γυναίκες.
Αυτές που πριν μέρες "φώναζαν" για τα δικαιώματα τα ίσα με τους άντρες. 
Εκείνες που όσο μυτερό είναι το νύχι τόσο μεγαλώνει η αυτοπεποίθηση. Και μέχρι εκεί... ή μήπως και το βάθος του ντεκολτέ;

Εμάς, γιατί όπως και να το κάνουμε από μας ξεκινά το πρότυπο σε όλα.
Οικονομία θες, συμπεριφοράς θες, οικογένεια και αργότερα ο έξω κόσμος...
Είμαστε ο πολύτιμος λίθος. 

Μην τον χαραμίζεις μόνο στο γκλίτερ.