Φτάνει η υπομονή, κοριτσάκι. Μεγάλωσες!

Φτάνει η υπομονή, κοριτσάκι. Μεγάλωσες!(πηγή pixabay)

Τα έχεις όλα όμορφα και τακτοποιημένα. Είναι όλα σε κουτάκια, όμορφα στοιχισμένα. Τα έχεις  βάλει σε διαφορετικά χρώματα για να τα ξεχωρίζεις. Τα "πρέπει", "τα θέλω", "τα μπορώ και "τα όνειρα σου". Αυτά που αντέχεις και αυτά που σε πνίγουν. 

Ένας χαμός γίνεται εκεί κοριτσάκι μου, τα μπέρδεψες όλα. Κάπου το έχασες, κάπου χάθηκες. Μπερδεύτηκες και διάλεξες δρόμους με αδιέξοδο. Πέρασε καιρός να βρεις μια διέξοδο. Σου τσαλάκωσαν τα όνειρα, τα λόγια τους ξυράφι που έξυνε κάθε τόσο την πληγή. Πάλευες και απλά έσκυβες το κεφάλι, τα δεχόσουν όλα. Που και που ξεσκόνιζες και εκείνα τα κουτάκια με τα πολλά χρώματα. Πάντα έδιωχνες τη σκόνη τους και μετά έβρισκαν το χρώμα τους. 

Εσύ απλά έκανες αυτό που ήξερες καλά, υπομονή! 
Μεγάλη λέξη ε; 
Υπομονή να περάσουν όλα, υπομονή και θα φτιάξουν όλα, υπομονή και θα αλλάξει, υπομονή.  
Φτάνει κοριτσάκι, προχώρα μακριά από εκείνους τους αδιέξοδους δρόμους, που δεν σε βγάζουν πουθενά. Με την υπομονή τα όνειρα ξεθωριάζουν, τα θέλω σου τα ξεχνάς και τα χρόνια σου φεύγουν. Μεγαλώνεις κοριτσάκι και δεν έχεις αντοχές για άλλη υπομονή. 

Ξεκινά από την αρχή με τους δικούς σου δρόμους άλλαξε πορείες. Διάλεξε πιο κοντινές διαδρομές, να σε οδηγούν σε εκείνα τα ξεχασμένα κουτιά. Πάρε λίγο από ότι σου έχει μείνει. Αντοχή, δύναμη, κουράγιο και ότι άλλο η ψυχή σου έχει σε απόθεμα.  Όχι όμως άλλη υπομονή, περνάν τα χρόνια κοριτσάκι να το θυμάσαι υπάρχουν δύσκολοι δρόμοι δε λέω, να προσέχεις όμως να μην είναι αδιέξοδοι!