Κι αν δεν αναστηθείς φέτος; Τi θα γίνει; Άραγε έχει αναρωτηθεί ποτέ κανείς τι θα συνέβαινε εάν μια χρονιά αρνιόσουν να αναστηθείς και επέλεγες να περάσεις τις ημέρες μέχρι το επόμενο Πάσχα με τους νεκρούς μας; Τους νεκρούς σου;
Όσους πεθαίνουν στο όνομα της πίστης και της θρησκείας δίχως να υποπτεύονται ότι στην πραγματικότητα πεθαίνουν στο όνομα κάτι χάρτινων παραλληλόγραμων μικρών αντικειμένων με πράσινα γράμματα και πυραμίδες με το μάτι του πατέρα σου επάνω.
Θα τους χαλούσες την "σούπα" αν δεν ανασταινόσουν. Θα τους διατάρασσες την βόλεψη. Το σχέδιο.
Θα αναγκάζονταν να εφεύρουν άλλον καλό μεσσία και μεμιάς θα σε αποκήρυτταν. Θα σε σταύρωναν κάθε μέρα για τις υπόλοιπες 365 ξανά και ξανά. Στα τουίτερ και στα μπλογκς. Στα σάιτς και στα νέα των οκτώ. Θα μου πεις, πρώτη φορά θα ήταν;
Όχι, αλλά πλέον δεν έχουν απομείνει πολλοί πιστοί ψαράδες. Ούτε κοκκόρια να λαλούν τα χαράματα. Κάποιος θα σε απαρνιόταν μόλις χτυπούσε το ξυπνητήρι του. Άλλος θα σε πρόδιδε στο break lunch του ή σε ένα επαγγελματικό δείπνο με συνεργάτες.
Τα κόκκινα αυγά θα σάπιζαν στα μπολ και τα τσουρέκια θα ρίχνονταν στα σκουπίδια. Τα αρνιά θα παρέμεναν γδαρμένα με την απαλή τους μέσα σάρκα στις βιτρίνες των κρεοπωλείων για μέρες, μέχρι που το κίνημα των βίγκαν, που θα είχε πλέον ανακηρυχθεί σε επίσημη θρησκεία, θα τα βανδάλιζε και θα τα αποκήρυττε ως παράνομα.
Τόσο τα κρεοπωλεία, όσο τα ιχθυοπωλεία και τα ανθοπωλεία και ό,τι εμπορεύεται τη ζωή προς βρόσιν και καλαισθησία.
"Αγαπάτε τα ζώα ως εαυτόν" θα διακήρυτταν με πάθος και μεμιάς τη θέση του σταυρού στη σημαία θα την έπαιρνε μια γουρουνοκεφαλή.
Οι πρώην ιερείς και οι πρώην καλόγριες ντυμένοι με πολιτικά, πια, θα εξαναγκάζονταν να εισαχθούν στον ζήλο του άρτου του επιούσιου.
Στο μεροκάματο.
Στη βιοπάλη.
Στα επίγεια κολαστήρια των εταιρειών και των εργοστασίων.
Εάν δεν ανασταινόσουν μια χρονιά, θα περνούσες τον χρόνο με τους νεκρούς μας. Τους νεκρούς σου. Θα τους έλεγες τα νέα μας και στα αυτιά τους θα φάνταζε δυστοπία το σημερινό παρόν.
Θα μας έδινες μιαν ευκαιρία να σε εκτιμήσουμε εκ νέου. Να σε μάθουμε από την αρχή. Να σε δούμε με όλη σου την λαμπρότητα.
Με την απουσία αγαπάει ο άνθρωπος.
Σκέψου το.
