Την αχαριστία στον έρωτα δεν τη συγχώρεσε ποτέ κανείς

Την αχαριστία στον έρωτα δεν τη συγχώρεσε ποτέ κανείς

Είναι κι εκείνες οι γυναίκες οι τυχερές, που βρέθηκε δίπλα τους ο άνδρας ο σωστός.

Θα μου πεις, γίνονται σήμερα και θαύματα; Και θα σου απαντήσω... αμέ...
Ναι ρε φίλε, δε γίνεται πάντα να κρατάς ομπρέλα στην καλοτυχία. Είναι κι εκείνες οι γυναίκες λοιπόν που βρήκαν τον άνθρωπό τους.
Κι εκεί αρχίζει και χωρίζεται το πράγμα.

Οι μεν, εκ των τυχερών, κάνουν και τον σταυρό τους και κοιτούν στα μάτια το άλλο τους μισό. Τι στο καλό; Για χρόνια νόμιζαν ότι ζει στη Μοζαμβίκη σε κώμα. Και τώρα που ήρθε, που το έχουν πλάι τους, θα σταθούν λαμπάδες αναμένες. Σεβασμός στο σύμπαν και την απλοχεριά του.

Οι δε εκ των τυχερών, οι πιο ηλίθιες θα μου επιτρέψετε να πω, σύντομα θα ξεχάσουν την ατελείωτη κλάψα τους ότι δεν υπάρχουν πια άντρες. Θα ξεχάσουν όλες εκείνες τις στιγμές της μοναξιάς, όλους εκείνους τους άχρηστους που τους ονομάτισαν σημαντικούς μέχρι που έφαγαν τα μούτρα τους. Και θα βολευτούν. Οι άτιμες οι πίκρες ξεχνιούνται εύκολα. Και ξημερώνει μια μέρα, που όλα τα όμορφα που έχουν έρθει στη ζωή τους, παύουν να είναι πολύ σημαντικά. Και κάπως έτσι, την κάνουν τη βλακεία τους.

Μα είναι δυνατόν ρε κοπελιά να φερθείς σκάρτα στον άνθρωπο που σου φέρθηκε τόσο ωραία; Σε εκείνον που σε έβγαλε από τη μοναξιά, τη μιζέρια, τη μαυρίλα σου;
Αχαριστία από τις λίγες.
Κρίμα στο παλικάρι που στέκεται κερί αναμμένο για να λοξοκοιτάς εσύ. Για να κάνεις τα δικά σου, μη σεβόμενη όσα ήρθαν στη ζωή σου εκεί που είχες πάψει πια να περιμένεις.

Άτιμο πράγμα η αχαριστία καλή μου. Και τιμωρείται. Γιατί το ψέμα, η υποκρισία και η απάτη, έχουν κοντά ποδάρια.
Γιατί τίποτα δεν κρύβεται για πολύ και τίποτα δε διατηρείται για πάντα αν δεν το φροντίσεις.

Υπάρχουν γυναίκες εκεί έξω που ακόμη ψάχνουν τον άνθρωπό τους.
Που ζουν τη μοναξιά τους και μαζεύουν από κάθε αποτυχημένη σχέση τα κομμάτια τους.
Γλύφουν τις πληγές τους και συνεχίζουν την αναζήτηση.

Κάποτε ήσουν κι εσύ μια από αυτές. Το ξέχασες μάλλον.
Φρόντισε να το θυμηθείς και να έρθεις στα ίσα σου γιατί σύντομα σε βλέπω στο club των παρατημένων.
Θα σε παρατήσει και πολύ καλά θα σου κάνει τέτοια που είσαι.
Και δε θα σε λυπηθεί και κανείς.
Γιατί την τύχη που σου χαρίστηκε, τη φασκέλωσες.
Και την αχαριστία στον έρωτα, δεν τη συγχώρεσε ποτέ κανείς.