Περπάτησε δίπλα μου αυτό το ηλιοβασίλεμα, όχι πιο μπροστά μου, ούτε και πιο πίσω μου, απλά δίπλα μου... Πιάσε μου το χέρι δειλά στην αρχή και ύστερα πιο σίγουρα και σταθερά, σαν να με περίμενες από χρόνια, άσε τα δάχτυλα μου να αγκαλιάσουν τα δικά σου, να ψιλαφίσουν κάθε γωνιά του προσώπου σου, κάθε ρυτίδα έκφρασης, πόνου και χαράς.
Δεν θέλω να στηριχτώ πάνω σου και να σου προσθέσω πιότερο βάρος από αυτό που ήδη έχεις στην πλάτη σου, στην ψυχή σου. Το μόνο που λαχταρώ, είναι να νιώσω την ζεστασιά του χεριού σου, το χάδι των δαχτύλων σου, τη γλυκά από το άγγιγμά σου. Η παρουσία σου σιμά μου με κάνει ολάκερη να ανατριχιάζω από προσμονή, η θέρμη του κορμιού σου με τυλίγει, η αύρα της αγάπης σου ολόγυρα μου, σαν κάτι απόκοσμο και μαγικό μου δίνει δύναμη να συνεχίσω, με γεμίζει θάρρος να κάνω ένα ακόμα βήμα, να προχωρήσω.
Μην μου πεις τίποτα καλέ μου, απόψε δεν χρειάζεται να μιλάμε, νιώθω σαν όλα να έχουν ειπωθεί ξανά, σε μιαν άλλη ζωή, σε ένα παράλληλο σύμπαν. Μονάχα για μια ακόμη φορά, χάρισε μου ένα βλέμμα σου και άσε με να βυθιστώ στο πέλαγος των ματιών σου, φουρτούνες κρύβουν μέσα στα βάθη τους, μα άσε τα δικά μου να σε οδηγήσουν στο λιμάνι της καρδιάς μου. Σου υπόσχομαι πως θα σε γαληνέψω, θα βρω την κάθε σου πληγή και θα την γιατρέψω, ένα προς ένα θα πλένω τα σημάδια σου από τις άνισες μάχες που έδωσες. Με γάργαρο δροσερό νερό της λησμονιάς θα σβήσω τη δίψα σου για εκδίκηση και θα σε παρασύρω σαν άλλη Κίρκη μακριά από ότι σε στοιχειώνει και σε πονά. Μακριά από ό,τι σε κρατά ξάγρυπνο τις νύχτες που σε αισθάνομαι ανήσυχο δίπλα μου.
Θέλω να κλέψω λίγο από τα όνειρα σου, να τρυπώσω για πάντα στη σκέψη σου και στο μυαλό σου, όχι σαν κλέφτης, μα σαν κύριος του σπιτιού, να ανοίξω την πόρτα της καρδιάς σου με τα κλειδιά που μου χάρισες, να κρυφτώ και να κουρνιάσω μέσα εκεί ίσως για πάντα. Δεν θα σε ενοχλήσω, έχω τόσο μα τόσο ανάγκη να ξαποστάσω, γιατί έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας. Άφησε να με νανουρίσει ο χτύπος της όπως όταν ήμουν παιδί και κούρνιαζα απαλά στον κόρφο της μητέρας μου. Μα άκουσα καλά;; ο χτύπος της καρδιάς σου μίλα με ανθρώπινη λαλιά. Θέλω να αφουγκραστώ, για δες φωνάζει το όνομα μου. Και τι όμορφα που ακούγεται στ' αλήθεια. Ίσως πιο όμορφα ακόμα και από όταν το ψιθυρίζουν απαλά τα ολογλυκά σου χείλια.
Γύρνα πίσω για λίγο και δες τι όμορφα είναι τα σημάδια που αφήνουν στην υγρή δροσερή άμμο τα βήματα μας...τα σβήνει το κύμα αλλά δεν μας νοιάζει....Έχουμε ολάκερη χρυσή παραλία να διανύσουμε...Χάραξα τα ονόματα μας και αχνοσβήστηκαν και αυτά μα πια δεν έχει σημασία. Έχουν χαραχτεί σε άλλο μέρος που δεν κινδυνεύουν να χαθουν, γράφτηκαν με ανεξίτηλο χρώμα κόκκινο, σαν το χρώμα του πάθους. Μην κοιτάς άλλο πίσω όμως, παρά μόνο μπροστά. Κι αν κατά λάθος βραχείς πιότερο από όσο θες, και νιώσεις ψύχρα και παγωνιά, μην σε μέλει, η ζεστασιά της αγάπης μου θα σε βοηθήσει να γίνεις όπως και πριν.
Μην μιλάς δεν χρειάζεται, μην χαθεί η μαγεία της στιγμής, είναι όλα τόσο όμορφα και απόκοσμα συνάμα....δες πως ο ήλιος παραδίνεται και παραχωρεί την θέση του στην πλανεύτρα νυχτιά .Γλυκογέρνει και εκείνος στην αγκαλιά της θάλασσας όπως κάνεις κι εσύ στην δική μου αγκάλη.Όσο δυνατός κι αν είναι, δεν μπορεί να αντισταθεί άλλο στην γοητεία του φεγγαριού, και αποδέχεται στωικά την ήττα του όπως κάθε δείλι. Πονηρό θηλυκό η σελήνη, λαμπερή και αστραφτερή, τον καταφέρνει με τα τερτίπια της, να της παραχωρήσει για μια ακόμα φορά τη θέση του στον ουρανό, παρέα με τα αστέρια που αιώνια εκεί στέκουν μακριά, μάρτυρες βουβοί ερωτευμένων εραστών που ανταμώνουν βιαστικά. Όπως ανεβαίνει με όλη τη δόξα της, στραφταλίζει μέσα στα ήρεμα νερά της θάλασσας, που στέκει εκεί γαλήνια και πανέμορφη μέσα στην απεραντοσύνη της.
Θέλω να δω για μια ακόμη φορά τη μορφή σου να φωτίζεται από το φως του φεγγαριού, μάτια που λαμπυρίζουν από το φως ή τάχα από ευτυχία,; .Είμαστε μόνοι, εσύ κι εγώ στην δική μας παραλία,όπως το είχαμε ονειρευτεί κι αυτό είναι αρκετό, σαν άλλος Ρωμαίος και Ιουλιέτα που αρνούνται πεισματικά να αποχωριστούν ο ένας τον άλλον....
"Καληνύχτα, καληνύχτα τούτη η πίκρα του χωρισμού έχει μια γλύκα τόση που καληνύχτα θα σου λέω μέχρι να ξημερώσει".......
