Οι φίλοι μας είναι το στήριγμά μας.
Είναι η οικογένεια που επιλέγουμε.
Είναι οι άνθρωποι που διαλέγουμε.
Εκείνοι που μας στηρίζουν και στηρίζουμε.
Οι φίλοι μας ενίοτε είναι και τα αδέρφια που δεν είχαμε ποτέ.
Είναι οι άνθρωποι που θα μας βρίσουν αν χρειαστεί για να «ξυπνήσουμε», που στα γέλια μας χαίρονται μαζί μας και που στη λύπη μας στεναχωριούνται.
Είναι πάντα εκεί. Είτε τους χρειαστούμε είτε όχι.
Είτε σας χωρίζουν χιλιόμετρα είτε όχι. Είτε ακόμα αν μιλήσαμε χθες ή έχουμε μέρες.
Είναι εκεί κι απλά το ξέρουμε.
Οι φίλοι μας είναι οι άνθρωποι που με ένα βλέμμα τα έχουν καταλάβει όλα.
Ένα νόημα κι έχουμε συνεννοηθεί.
Είναι μεγάλη ευλογία αυτό.
Ένα χέρι να μας σηκώνει όταν έχουμε πιάσει πάτο. Μια κουβέντα αρκεί.
Οι φίλοι μας είναι εμείς.
Εκείνοι οι άνθρωποι που μας ακολουθούν σε ότι κι αν αποφασίσουμε.
Δε θα μας χαϊδέψουν τ´αυτιά κι ενίοτε θα μας τα «χώσουν».
Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που θα υπεραναλύσουν τα πάντα όταν χρειαστεί.
Θα μας λένε τα ίδια και τα ίδια μέχρι να τα δουλέψουμε στο μυαλό μας.
Οι φίλοι μας είναι εκείνοι οι άνθρωποι που θα μας ξεσηκώσουν για να βγούμε όταν δε θα έχουμε καθόλου διάθεση.
Γελάνε με τις χαζομάρες μας.
Εν ανάγκη μας κάνουν και τον καραγκιόζη, πολλές φορές.
Οι φίλοι μας είναι οικογένεια.
Είναι συνήθως όμως λίγοι. Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Οι υπόλοιποι γνωστοί.
Και δεν θες να ξέρεις πόσοι γνωστοί «ντύθηκαν» φίλοι εκτός αποκριών.
