Μεθυσμένη από το άρωμα σου κοιμήθηκα κι απόψε καθώς ήταν δύσκολη η νύχτα που ακολούθησε μετά από τη φυγή σου.
Τυλίχτηκα με το μπλουζάκι σου που άφησες εδώ και το έφερα κοντά στα ρουθούνια μου για μια ακόμα τζούρα... Αν κ δεν ήταν μόνο μια τελικά! Το κράτησα αγκαλιά μου όλη νύχτα - λες και το φορούσα - και πάλευα να πείσω τον εαυτό μου πως σε κρατούσα ακόμα αγκαλιά και πως στο κρεβάτι μου, υπήρχε ακόμα το κορμί σου...
Μου λείπεις, να πάρει! Μου λείπει η μυρωδιά απ΄ το καυτό κορμί σου, η αίσθηση των ποδιών σου γύρω και πάνω απ΄ τα δικά μου, η αγκαλιά σου μέσα στη μαύρη νύχτα κι η ανησυχία σου κάθε φορά που άλλαζα πλευρό, μήπως κι έφευγα ξαφνικά μεσ΄ στα σκοτάδια... Μου λείπει ο ατελείωτος χρόνος δίπλα σου και οι στιγμές που χαζεύαμε τη θάλασσα αγκαλιά, κάνοντας όνειρα και θέτοντας στόχους για το μέλλον! Μου λείπει το χαμόγελό σου, οι γκριμάτσες σου κάθε φορά που χανόμουν στα μάτια σου, γιατί ντρεπόσουν κι ήθελες να ξεφύγεις από το καρφωμένο μου βλέμμα! Μου λείπουν τα πρωινά που ήμουν κλεισμένη μέσα στην αγκαλιά σου και ξυπνούσα πιο γεμάτη και πιο ολοκληρωμένη από ποτέ. Ακόμα κι εκείνες οι μικρές ανούσιες κινήσεις που κάνουν τα χέρια σου όταν μιλάς, μου λείπουν! Μου λείπει το γέλιο σου, το φιλί σου, το χάδι σου, η αναθεματισμένη η μυρωδιά σου!! Μου λείπει ο καφές σου, η μαγειρική σου, οι παιδικές κάλτσες που επιλέγεις φανατικά να φοράς! Μου λείπει η μαγκιά σου, η προσοχή σου, η φροντίδα σου, ο δυναμισμός σου, η τρυφερότητα σου, η ανάσα σου, ακόμα κι εκείνο το υπερβολικά αστείο ροχαλητό σου!
Ξέρεις, δεν ήμουν ποτέ έτσι! Ενθουσιαζόμουν πάντα με το παραμικρό - for sure - αλλά τέτοια εξάρτηση δεν έχω νιώσει με κανέναν μέχρι τώρα, ούτε τόση οικειότητα! Ανασφαλής μέχρι τελικής πτώσεως, χτίζω σενάρια επιστημονικής φαντασίας μέσα στο μυαλό μου και συγκρίνω διαρκώς τον εαυτό μου με οποιαδήποτε άλλη έχει περάσει από τη ζωή σου ως τώρα, χάνοντας έτσι τον εαυτό μου στη λαίλαπα αυτή των συναισθημάτων που τείνει να με οδηγήσει στην πιο γλυκιά παράνοια που έχω ζήσει! Ποτέ δεν υπήρξα τόσο ανασφαλής, αλλά το να σε έχω δίπλα μου - εσένα που προκαλείς αναστάτωση στο πέρασμά σου - με τρομοκρατεί!
Φοβάμαι πως η δυνατότητά σου να έχεις όποια επιθυμείς, θα ισοπεδώσει κάθε μικρό ή μεγάλο κύτταρο ελπίδας κι επιθυμίας να γεράσω δίπλα σου... Και πίστεψέ με, η συνταξιοδότηση δίπλα σου, μοιάζει με παραμύθι όπου το αίσιο τέλος, είναι ακόμα πιο αίσιο κι από αυτό που μπορεί να "υφάνει" στο μυαλό του ένα παιδί! Ρε τι πάθαμε! Αντιμετωπίζω μεγάλο πρόβλημα με την πάρτη σου!
Εγώ που είχα πείσει τον εαυτό μου πως δεν υπάρχει ο έρωτας κι η αμοιβαία επιθυμία, ξαφνικά γίνομαι έρμαιο της χημείας που μας ενώνει και παραλύω μόνο στη σκέψη της μορφής σου! Εγώ που προστάτευα τον εσωτερικό μου κόσμο από κάθε είδους έντονου συναισθήματος, μόνο και μόνο για να μην πληγωθώ... Ναι! Εγώ όλα αυτά!! Σκληρή, ψυχρή, ανέκφραστη, επικριτική και αντιδραστική! Αυτά τα επίθετα με ακολουθούσαν στις τελευταίες μου σχέσεις, μέχρι που ήρθες εσύ κι έχω γίνει χαλί να με πατήσεις!
Μα που πήγε η ανωτερότητά μου κι η αξιοπρέπεια μου πια; Τι μου' χεις κάνει, διάολε! Ένα είναι το πρόβλημα πάλι, όπως και να' χει... Σήμερα πάλι αγκαλιά με τη μπλούζα σου θα κοιμηθώ... Ναι! Με εκείνη τη μπλούζα που αναδύει το άρωμα του κορμιού σου! Είναι το μόνο που με κάνει να ηρεμώ, τώρα που δεν είσαι κοντά μου... Και σίγουρα, είναι το μόνο που μπορεί να με βοηθήσει να κάνω υπομονή μέχρι να ξαναρθείς!
