Συχνά πυκνά το μυαλό μας παίζει περίεργα παιχνίδια...
Δημιουργεί φαντασιώσεις που ελπίζει πως θα εκπληρωθούν και εμμένει στις φαντασιώσεις αυτές μέχρι να πειστεί πως απέκτησαν πραγματική υπόσταση.
Παλεύει για το αδύνατο, για το ακατόρθωτο, για το μη επιτεύξιμο, για το όνειρο, για την ελπίδα.
Παλεύει γιατί πιστεύει σε αυτό το δημιούργημα.
Όντως πιστεύει πως θα τα καταφέρει...
Η πραγματικότητα, όμως, είναι σκληρή και αμείλικτη.
Έρχεται να βάλει τέλος σε κάθε ψήγμα συναισθηματισμού που φωλιάζει μέσα μας.
Έρχεται να μας επιβεβαιώσει πως το όνειρο δε θα μεταμορφωθεί εύκολα σε χειροπιαστή πραγματικότητα.
Ζητά αποδείξεις.
Απαιτεί από σένα να καταναλώσεις ενέργεια, να επιδείξεις δύναμη ψυχής, αποφασιστικότητα, ειλικρίνεια, πίστη και αντοχή.
Τίποτα δεν χαρίζεται. Όλα κατακτώνται.
Με μισές προσπάθειες, θα λαμβάνεις πάντα μισές αποδοχές.
Για να εκπληρωθεί το όνειρό σου, πρέπει να δώσεις ολάκερο το είναι σου.
Το λίγο δεν είναι αρκετό.
Το πολύ αποτελεί προϋπόθεση, αλλιώς θα μείνεις ξοπίσω να παλεύεις με τη μιζέρια σου.
