«Καλοκαίρι είναι… τα παγωτά, οι βόλτες στο Θησείο με σουβλάκι και μπύρα στο χέρι», θυμάμαι να μου λέει μια φίλη. Απλά πράγματα δηλαδή. Διανύουμε περίοδο που παντού ακούμε να προγραμματίζουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Και φυσικά δε λείπει η γκρίνια για τη δύσκολη οικονομική κατάσταση που ακυρώνει για πολλούς μια εξόρμηση σε ένα νησί, ή τη μειώνει ή τους στέλνει απλά στο εξοχικό τους, αν είναι τυχεροί και έχουν. Κι έτσι σκεφτόμουν πως καλοκαίρι δεν είναι απαραιτήτως κάποιο κοσμοπολίτικο νησί μακριά από την πόλη σου.
Καλοκαίρι είναι αυτό που λέει και η ίδια η λέξη. Καλός καιρός. Όχι μόνο όμως όσον αφορά στο κλίμα, αλλά και όσον αφορά στο μέσα σου. Εκεί τι καιρό κάνει; Ο ήλιος ανατέλλει κάθε μέρα; Φωτίζουν τα μάτια σου; Τραγουδάει η ψυχή σου; Χαμήλωσε για λίγο την ένταση τη ραδιοφώνου και άκου τη δική σου μουσική! Όλοι έχουμε. Ο καθένας τη δικιά του. Και στόλισε με αυτή και τα πάντα γύρω σου. Συντονίσου στους καλοκαιρινούς της ρυθμούς. Και παρατήρησε πόσο θα ομορφύνει ο κόσμος σου. Το βασικότερο είναι να είσαι… στον κόσμο σου! Και μόλις το καταφέρεις αυτό και σταματήσει να σε αγγίζει το άγχος της πόλης, θα έχεις το δικό σου καλοκαίρι όπου και όποτε θες…
Στην καινούρια κούνια που τοποθετήσανε στην καφετέρια της γειτονιάς σου και σου φτιάχνει τη διάθεση να κάθεσαι εκεί και να πίνεις τον καφέ σου. Ή και στις κούνιες της παιδικής χαράς που πήγαινες παιδί και έχεις όμορφες αναμνήσεις από εκεί. Τώρα κάθεσαι βραδάκι πάνω στην τσουλήθρα με το αεράκι να συντονίζεται στον ρυθμό της μουσικής σο και πίνεις το ποτό σου από το περίπτερο. Στην ταράτσα του σπιτιού σου όπου κάνεις τη λεγόμενη «ταρατσοθεραπεία». Ανεβαίνεις βράδυ, δροσίζεσαι με φυσικό τρόπο και όχι κλιματιστικού, εντοπίζεις όπως πάντα τη μικρή και τη μεγάλη άρκτο στον ουρανό και αρχίζεις τις ευχές στα αστέρια που πέφτουν. Στον γυρισμό μιας βραδινής εξόδου, περνάς από τα βραχάκια του Θησείου -δικό μου αγαπημένο μέρος- ή οπουδήποτε αλλού ψηλά με θέα και κάθεσαι να δεις την ανατολή να ξυπνάει σιγά σιγά όλη την πόλη. Στον θερινό κινηματογράφο που περνάς δύο όμορφες ώρες με την αγαπημένη σου παρέα. Αυτή κι αν φέρνει το καλοκαίρι… Βλέπετε μια παλιά ασπρόμαυρη ξένη ταινία και εύχεστε να επανέλθει ο ρομαντισμός και στις μέρες μας. Στο μπαλκόνι σου, με το κεράκι να είναι το μοναδικό φως και τον άνθρωπό σου να σε κοιτάει ακόμη και μετά από τόσο καιρό στα μάτια. Στο πάρκο της γειτονιάς σου, ταΐζοντας τις πάπιες και τις χελώνες και τρώγοντας το αγαπημένο σου καλαμπόκι ή μαλλί της γριάς. Σε μια βόλτα στην Πλάκα, να χάνεσαι στα σοκάκια, να πίνεις οινόμελο, να μυρίζεις τα άνθη της πορτοκαλιάς, να ταξιδεύεις στη μουσική ενός τραγουδιστή του δρόμου…
Τόσα και τόσα θα μπορούσα να γράψω κι εσύ τόσα και τόσα μπορείς να κάνεις και να νιώσεις το καλοκαίρι οπουδήποτε βρίσκεσαι. Στο πιο απλό μέρος. Απλοποίησε τη ζωή σου! Μη μετράς τα ευρώ. Μέτρα στιγμές. Μπορούν να λάβουν χώρα οπουδήποτε. Φτιάξε τη δική σου μαγική χώρα και προσκάλεσε όσους αγαπάς και αξίζουν τη γη σου. Μαζί θα ανέβετε στον ουρανό! Υπέροχο χρώμα έχει από όπου και να τον κοιτάξεις. Πάρε ένα σουβλάκι, μια μπύρα και μετά ένα παγωτό και βόλταρε. Είσαι το καλοκαίρι. Ναι, εσύ! Κι αν μέχρι τώρα δεν ήσουν, θα γίνεις. Γίνε το καλοκαίρι λοιπόν και ζέστανε πρώτα τη δικιά σου ψυχή και μετά και των γύρω σου…. Καλές διακοπές!
Η Μαρία Ιατρίδη είναι εκπαιδευτικός, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Κυκλοφορεί η ποιητική της συλλογή: "Χαράζοντας τα σύννεφα" από τις εκδόσεις Πνοή.
