Η ζήλια μυρίζει ανασφάλεια, όχι έρωτα!

Η ζήλια μυρίζει ανασφάλεια, όχι έρωτα!

Μη μου αρνείσαι πως ζηλεύεις! Μην αρνείσαι πως πλάθεις σενάρια με το μυαλό σου, κάθε φορά που βλέπεις το βλέμμα μου να χάνεται στο πλήθος! Μην επιμένεις, λέγοντας πως δε ζηλεύεις, τις στιγμές που σε βλέπω να τρελαίνεσαι και να εκθέτεις τον εαυτό σου και τη σχέση μας στους γύρω σου!

Κυρίως, όμως, μη μου εξηγείς πως η ζήλια είναι καρπός του παράφορου έρωτα που νιώθεις για εμένα!

Όχι μωρό μου! Η ζήλια σου δεν είναι καρπός του έρωτα, ούτε της αγάπης!

Η ζήλια σου είναι καρπός της εμμονής και της ανασφάλειας που κρύβεις μέσα σου! Είναι το σαράκι που τρώει κάθε ίχνος της λογικής σου και μαυρίζει την ψυχή σου, γεμίζοντάς της με φαντασιώσεις για απειλές, ενώ δεν υπάρχουν!

Είμαι μαζί σου!

Μπορείς να αρκεστείς άραγε σε αυτό; Μπορείς να πειστείς πως δε θέλω τίποτα και κανέναν περισσότερο από εσένα; Μπορείς άραγε να εμπεδώσεις πως τίποτα εκεί έξω δεν κινεί το ερωτικό μου ενδιαφέρον, πέραν της κάθε κίνησής σου που με σαγηνεύει;

Είμαι σίγουρη πως τίποτα από αυτά δε σε πείθει!

Είμαι σίγουρη πως το μικρό σου μυαλουδάκι, ψάχνει ακόμα τρόπους για να καταλήξει στο συμπέρασμα πως είμαι άλλη μία άπιστη γυναίκα, που ήρθε για να παίξει μαζί σου και να σε γεμίσει με πληγές, πατώντας πάνω στις ήδη υπάρχουσες!

Ε λοιπόν... ΟΧΙ!!!

Δεν είμαι η κλασική γκόμενα, καλέ μου!

Δεν είμαι η τύπισσα που παίζει με τα συναισθήματα των άλλων, ούτε εκείνη που θα σε εκμεταλλευτεί για να περάσει καλά με όλα εκείνα που μπορεί να παρέχεις.

Εγώ μωρό μου είμαι η διαφορά!

Είμαι εκείνη που θα αναζητάς κάθε βράδυ, όταν θα ξαπλώνεις στο κρύο σου κρεβάτι και θα ψάχνεις μάταια την αγκαλιά που έδιωξες από κοντά σου. Είμαι η γυναίκα εκείνη, που ήρθε στην ζωή σου για να μείνει και σε αποδέχτηκε με όλα σου τα ελαττώματα, αλλά όχι με αυτό!

Δε μπορώ να ανεχτώ την ζήλια σου, ενώ δεν την προκαλώ. Δε μπορώ να ανεχτώ τέτοιον ψυχολογικό πόλεμο, ενώ δε φταίω. Κυρίως όμως, δε μπορώ να υποστώ, ούτε και να ανεχτώ κάτι που δε μου αξίζει.

Ή αλλάζεις συμπεριφορά ή τελειώνουν εδώ οι κοινές μας στιγμές.

Οπότε σταμάτα να μου λες πως δεν ζηλεύεις και αποδέξου ενώπιον μου τον εαυτό σου!

 Δοκίμασε με...

Ίσως τελικά και να εκπλαγείς από όλα αυτά που είμαι ικανή να σου χαρίσω...