Και ήρθε το αποτέλεσμα και ναι ήταν θετικό! Ναι ναι, σε 9 μήνες θα γίνεις μανούλα και φυσικά ακόμα δεν το πιστεύεις. Γιατί είσαι στον δεύτερο μήνα και φοβάσαι. Φοβάσαι όλα αυτά που έχεις ακούσει, που έχεις διαβάσει για το πρώτο τρίμηνο. Και το περνάς μέσα στο άγχος, μέσα στις μαύρες σκέψεις με παράλληλα αυτοχαστουκίσματα για να συνέλθεις και να επαναφέρεις το μυαλουδάκι σου στις όμορφες στιγμές που έρχονται. Γιατί ναι φίλη μου, θα έρθουν!
Και περνάει το πρώτο τρίμηνο και έχεις μπει πια στον τέταρτο μήνα και ο γιατρός σου σου έχει ήδη δώσει πολλές θετικές εικόνες και μετρήσεις του μωρού σου και αρχίζεις δειλά δειλά να αισιοδοξείς, να χαμογελάς. Αρχίζεις και το συνειδητοποιείς ότι, ναι είσαι έγκυος! Ξαφνικά όμως κάτι άλλο θυμάσαι. Ότι έρχεται μια σοβαρή εξέταση και αγχώνεσαι γιατί φοβάσαι για τα αποτελέσματα.
Και έρχεται ο καιρός και κάνεις την περιβόητη εξέταση και ω ναι είναι πολύ καλά τα αποτελέσματα. Παύεις να αγχώνεσαι, βρίσκεσαι πλέον στον πέμπτο μήνα και αρχίζεις και νιώθεις τις πρώτες κινήσεις του μωρού σου. Γουργουρίσματα ή σαν κάτι να «κολυμπάει» μέσα σου και χαίρεσαι! Ω πόσο χαίρεσαι! Και ξαφνικά ο σύντροφός σου έχει έκρηξη χαράς, γιατί συνειδητοποιεί κι εκείνος ότι όλα πάνε καλά! Ναι, ναι πάνε όλα καλά!
Όλοι γύρω σου σε προσέχουν, χαίρονται μαζί σου γιατί ξέρουν πόσο πάλεψες γι αυτό. Ναι ναι, διανύεις την ομορφότερη περίοδο της ζωής σου. Τι κι αν έχεις καούρες, γιατί έφτασες πια στον έβδομο (και ουρανό το λες) μήνα;! Τι κι αν έχεις δυσπεψία και δεν μπορείς να φας ό,τι θέλεις;! Τι κι αν βαραίνεις;! Σιγά το πράμα! Μπροστά σε αυτό που ζεις και νιώθεις, δεν αξίζουν μία!!
Και ξαφνικά οι ορμόνες παίρνουν το πάνω χέρι και λες από μέσα σου «εγώ δεν είμαι αυτή! Δεν μπορώ όμως να το ελέγξω!» Και θέλεις να μαλώσεις με όλον τον κόσμο. Θέλεις να τον αλλάξεις εδώ και τώρα! Σου έρχεται να κλαις με το παραμικρό! Δεν ήσουν έτσι, αλλά τι να κάνουμε φίλη μου; Είσαι στη φάση που οι ορμόνες σου κάνουν την καλύτερη δουλειά του κόσμου. Δίνουν ζωή σε ένα πλασματάκι που σε λίγες εβδομάδες θα το κρατάς αγκαλιά και θα είσαι υπεύθυνη γι αυτό. Και φοβάσαι ξανά και ξανά. Να είσαι καλή μαμά, να είσαι εκεί όταν σε χρειάζεται. Να μη λείψεις στιγμή από πλάι του. Να ξέρει ότι μπορεί να στηρίζεται σε σένα. Όλα αυτά και τόσα άλλα που όσο πλησιάζει ο καιρός για να γνωριστείτε από κοντά, αυξάνονται.
Να φοβάσαι αλλά να το λες. Να το μοιράζεσαι. Δεν είναι κακό. Είσαι εσύ που σκέφτεσαι και κάνεις ήδη το καλύτερο που μπορείς για μια ψυχούλα που για κάποια χρόνια θα εξαρτάται αποκλειστικά από σένα.
Καλώς να τη δεχτείς!
