19 Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα του Άντρα!
Καλά, εντάξει, το παραδέχομαι. Δε θυμόμουν καν ότι υπάρχει τούτη η μέρα, αν και ο θεσμός είχε ήδη καθιερωθεί από το 1999.
Θα μου πεις γιατί όχι; Ισότητα δεν έχουμε; Δίκαιο και σωστό, να τους τιμούμε και να τους γιορτάζουμε
Οι άντρες της ζωής μας λοιπόν...
Ο πατέρας.
Το πρώτο αντρικό πρότυπο, που διαμορφώνει τον χαρακτήρα των παιδιών του. Το πατρικό χάδι, η αγκαλιά του, σημείο αναφοράς και σταθερότητας.
Ασπίδα προστασίας, καταφύγιο στις μπόρες της ζωής. Από τη μία εκπρόσωπος της αυστηρής πειθαρχίας και από την άλλη κανακεύει, ικανοποιώντας όλα τα παιδικά χατίρια, κόντρα στο άγριο βλέμμα της μητέρας.
Ένα απλό μπράβο μοιάζει με ακριβό περιτύλιγμα που κρύβει υπέροχα συναισθήματα αγάπης και περηφάνιας.
Ο αδελφός.
Εκείνο το μικρότερο ή μεγαλύτερο, σκανταλιάρικο, ενοχλητικό, πλάσμα, με το οποίο αναγκαστικά μοιραζόμαστε την αγάπη των γονιών μας. Στις φλέβες μας κυλάει ίδιο αίμα, μα και στο μυαλό μας θα υπάρχουν για πάντα χαραγμένες κοινές, ευτυχισμένες, παιδικές αναμνήσεις.
Αναρίθμητα, επτασφράγιστα μυστικά, γεμάτα σκανταλιές και αταξίες.
Όρκοι σιωπής που γοργά έσπασαν, στην πρώτη γονική κατσάδα.
Ο φίλος, ο εραστής, ο άνθρωπός μας.
Σκέφτεται, λιτά, απέριττα και μονοδιάστατα. Είναι και αυτό μέρος της γοητείας του.
Κουβέντες απλές, σταράτες και ξεκάθαρες.
Αν ενδιαφερθεί, θα στο δείξει και δε θα διστάσει να σε διεκδικήσει. Άλλωστε, νιώθει και είναι κυνηγός, μα δε σε βλέπει σαν θήραμά του.
Η έννοια του έρωτα απαραίτητη και απόλυτα συνυφασμένη με τη φύση του, τόσο σαν συναίσθημα όσο και σαν πράξη. Το όνομά του, συνώνυμο λέξεων όπως λεβεντιά, αρχοντιά, τιμή, μπέσα.
Στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, αποπνέοντας δύναμη, αξιοπρέπεια και περηφάνια.
Ο λόγος του έχει αξία, μα οι πράξεις του μιλούν πιότερο.
Είναι η φωνή της λογικής, μέσα στον κυκεώνα και στην πολυπλοκότητα των γυναικείων σκέψεων και συναισθημάτων. Στέκεται βράχος δίπλα σε εκείνη που επέλεξε να δώσει την καρδιά του, την προστατεύει και την στηρίζει.
Πίσω από το σκληρό του πρόσωπο κρύβει ένα πλούσιο συναισθηματικό κόσμο, μια υπέροχη ψυχή γεμάτη καλοσύνη, ευγένεια και γενναιοδωρία.
Θέλει όμως τον χρόνο του για να αποκαλύψει τον κρυμμένο θησαυρό της ψυχής του. Έχει μάθει την ευαισθησία του να την καμουφλάρει, γιατί την θεωρεί αδυναμία και φοβάται.
Ξεχωριστό κεφάλαιο στη ζωή ενός άντρα οι φίλοι του. Οι δικοί του άνθρωποι, οι κολλητοί του. Είναι από το σχολείο, το στρατό, τη δουλειά. Σχέσεις σταθερές που αντέχουν στον χρόνο.
Είναι γιατί στηρίζονται στην αντρική αλήθεια, που έρχεται πάντα σαν καταπέλτης, δίχως περιττά φτιασίδια.
Όσα λένε οι άντρες μεταξύ τους, είναι η ωμή αλήθεια, χωρίς μελοδραματισμούς ή διάθεση ωραιοποίησης των καταστάσεων.
Θα τους δεις μαζί στις βραδινές βόλτες, στα ατελείωτα μεθύσια, να χορεύουν τον νταλκά τους, να σπάνε ποτήρια, να ξεφυσούν τον πόνο τους μέσα από τον καπνό του τελευταίου τους τσιγάρου και να πάνε παρακάτω.
Άντρες…
Αιώνιοι έφηβοι, μικρά παιδιά που ξέχασαν να μεγαλώσουν, εγκλωβισμένα σε καλοφτιαγμένα σώματα ενηλίκων. Αν παρατηρήσεις καλά, φορούν ακόμα τα παλιά σκισμένα παντελόνια τους, και στα γόνατά τους έχουν ανοιχτές πληγές που αιμορραγούν.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως γεννήθηκαν για να μας ταλαιπωρούν, να μας παιδεύουν, όμως εγώ δε θα μπορούσα να φανταστώ ένα κόσμο δίχως αυτούς...
Εσείς;
