Με το τελευταίο δεκαήμερο του Γενάρη να σημαίνει και επίσημα τον τερματισμό κάθε υπόνοιας εορταστικής περιόδου (ναι, ακόμα και αν εσείς δεν ξεστολίσατε), ερχόμαστε σύσσωμοι να ανασκουμπωθούμε (για να το θέσω επιστημονικά) και να μπούμε ξανά σε καθημερινούς ρυθμούς.
Μετά λοιπόν το πέρας της καλοφαγίας και της αργίας, του ποτού και της διασκέδασης, ερχόμαστε να ανακαλύψουμε τις μικρές καθημερινές απολαύσεις της ζωής, τις οποίες συνοψίζω σε μια κούπα τσάι και ένα καλό βιβλίο (εντάξει, μπορεί και δύο), ιδανικά ατενίζοντας το αναμμένο τζάκι.
Για τον μήνα Ιανουάριο θα αφιερωθώ σε δύο βιβλία της ίδιας συγγραφέως που βρήκα αδύνατο να αφήσω από τα χέρια μου, καθώς προξένησαν βαθιά συναισθήματα, αγωνία και ανατροπές τόσο σε θέμα πλοκής όσο και σε θέμα συναισθηματικής αφύπνισης του αναγνώστη.
Τι εννοώ με αυτό; Πως η (δυστυχώς εκλιπούσα) ταλαντούχα συγγραφέας Καίτη Οικονόμου, μετά το βαθιά ανθρώπινο και ουσιαστικά αληθινό μυθιστόρημά της «Ο κήπος με τις μουριές» που στάθηκε αφορμή να γνωρίσω την πένα της, αλλά και μετά το καλογραμμένο και εντυπωσιακά πλεγμένο μύθο στο «Φθινόπωρο της Μάγισσας» που με έκανε να βεβαιωθώ για την θετική εντύπωση που αφήνει η γραφή της, με καθήλωσε και με τα βιβλία της «Μου το είπε ένας άγγελος» και «Το σκουλαρίκι της τύχης».
Διαβάζοντάς τα σχεδόν εν μια νυκτί, παρατηρούσα την ιστορία να διαδραματίζεται με αναπάντεχες ανατροπές και έντονο το στοιχείο του εντυπωσιασμού, αφήνοντας την γυναικεία μου διαίσθηση να κατευθυνθεί προς μια ροή της υπόθεσης, μόνο και μόνο για να ανατραπεί ολοκληρωτικά η πεποίθησή μου στο πολυπόθητο τέλος. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Μου το είπε ένας άγγελος:
Η μικρή Μαριάννα, από την αρχή της ζωής της μαθαίνει να εμπιστεύεται το ένστικτό της και να αγαπά βαθιά, ειλικρινά και παντοτινά. Όταν παρά τα οδυνηρά εμπόδια που βρίσκονται στον δρόμο της, κατορθώνει να ζήσει επιτέλους δίπλα στον άνθρωπο που αγάπησε από παιδί, ανακαλύπτει πως ίσως η μοίρα να έχει τον δικό της λόγο στην ευτυχία της.
Μετά από το συνταρακτικό γεγονός που καθορίζει την ζωή της, βρίσκεται στο απόλυτο σκοτάδι για χρόνια, μέχρι που ένας γοητευτικός άγνωστος βάζει σκοπό της ζωής του να την βγάλει από εκεί. Κανένας δεν μπορεί να φανταστεί όμως τι έχει περάσει αυτή η κοπέλα πίσω από το τυπικό και παγερό της πλέον χαμόγελο.
Το σκουλαρίκι της τύχης:
Όταν η Μαίρη μετά από το τέλος μιας επώδυνης σχέσης, αφήνεται στην καλοπέραση της μιας βραδιάς με έναν μικρότερό της άνδρα, δεν μπορεί να πιστέψει πως αυτά που θα ακολουθήσουν θα καθορίσουν το μέλλον της και τις ζωές μιας ολόκληρης, άγνωστής της μέχρι τότε, οικογένειας. Ο Άρης Αποστόλου δείχνει ακριβώς αυτό που είναι εξ αρχής. Ένα κακομαθημένο πλουσιόπαιδο που δεν έχει μάθει να ακούει το όχι. Αφήνοντας λοιπόν να τον καθοδηγήσει το αχαλίνωτο πάθος του για την Μαίρη, φτάνει να παίζει με τα όρια της ανθρώπινης αντοχής και ζωής γενικότερα. Θέτει σε κίνδυνο τόσο τον ίδιο όσο και εκείνους που αγαπά, έχοντας έναν ιδιότυπο τρόπο να το δείχνει.
Ταυτόχρονα η Μαίρη που αναπτύσσει σταδιακά μια βαθύτατη κατανόηση για τον συναισθηματικό κόσμο του Άρη, έρχεται ξαφνικά αντιμέτωπη με ένα δίλημμα ικανό να καταστρέψει ή να φτιάξει εξολοκλήρου την ζωή της. Μέσα σε όλον αυτό τον Αρμαγεδδών συναισθημάτων, ο μεγάλος αδερφός του Άρη έρχεται να περιπλέξει τα πράγματα με σχεδόν θανάσιμες συνέπειες. Πόσες συγκινήσεις τελικά μπορεί να αντέξει μια δυνατή γυναίκα, αλλά και πόσες υποχωρήσεις μπορεί να κάνει στο όνομα του έρωτα;
