Νόμος απαράβατος, αιώνιος και δε χωρούν εξαιρέσεις επί τούτου. Δεν χρειάζονται αναλύσεις για τον τίτλο. Μόνο γεγονότα και εμπειρίες, για να καταλάβεις πως ισχύει στο απόλυτο. Πόσες φορές σε μία δουλειά η προϊσταμένη σου, σου φωνάζει και σε εκνευρίζει; Πόσες φορές ο δικός σου, έπαιξε με τα νεύρα σου και σε έκανε έξαλλη; Ενώ εσύ αντίστοιχα ότι και αν κάνεις αυτός αγρόν ηγόραζε. Πάρτο χαμπάρι κουκλίτσα μου. ΣΕ ΕΛΕΓΧΕΙ.
Είναι αυτός ή αυτή που έχει το πάνω χέρι σε μία κατάσταση. Είναι αυτός ή αυτή που σου λέει έλα και τρέχεις χωρίς να μπορείς να ελέγξεις ούτε τα βήματά σου. Είναι αυτός ή αυτή που έχουν εκλάβει την αδυναμία σου και απλά το εκμεταλλεύονται. Και αν δεν το εκμεταλλεύεται συνειδητά, για κάποιο λόγο γνωρίζει από πριν τις αντιδράσεις σου.
Πώς να το αλλάξεις αυτό; Έλα ντε! Να αυξήσεις την αυτοεκτίμησή σου είναι μία καλή και γρήγορη συμβουλή για να σου δώσω. Στην πράξη όμως; Χμ! εκεί είναι στο χέρι σου. Ειδικά αν η κατάσταση δεν αφορά τη δουλειά σου, για την οποία με τον καιρό και μοχθώντας θα σου ανεβάσει λογικά το ηθικό καθώς και το θράσος να ανταπαντάς όπως του πρέπει του καθενός.
Τώρα σε ζητήματα καρδιάς δεν έχω δικαίωμα να εκφράσω γνώμη, πόσο μάλλον συμβουλή. Με έχουν ελέγξει και έχω ελέγξει. Μπορεί να με ελέγχουν και ακόμα. Από εμπειρία θα πω ότι σε αυτές τις άνισες μάχες κερδίζει πάντα ο κυρίαρχος. Το πολύ πολύ το θύμα να προσπαθήσει εν καιρώ να εκδικηθεί και ο κυρίαρχος να νιώσει για λίγο φοβισμένος μέχρι να βάλει τα γνωστά του γοητευτικά μέσα και να αποδείξει για ακόμα μια φορά στον εαυτό του ότι δεν έχει χάσει την ατέρμονη υπεροχή του. Kαι όταν όντως το θύμα θα μπορεί να ελέγχει τον κυρίαρχο, θα είναι ήδη αργά. Γιατί δεν θα τον ενδιαφέρει ποια ο ίδιος κυρίαρχος. Οπότε τσάμπα χρόνος και κόπος.
Το όμορφο είναι βέβαια να υπάρχουν παιχνίδια επιβάλλω-υποτάσσομαι. Συνήθως δε συμβαίνει αλλά αυτό είναι το ιδανικό για την διατήρηση της ισορροπίας. Όμως ποιος την θέλει και ποιος την απολαμβάνει εν τέλει. Αυτή βέβαια είναι μια λέξη άγνωστη σε όσους αρέσκονται να ζουν παθιασμένα. ‘Όσοι λειτουργούν με το ένστικτό τους και όχι με το πρέπει τους, ζουν τα πάντα στα τέρματα. Τη χαρά, τον ενθουσιασμό, την έκσταση και το δράμα τους. Είναι όμως αυτοί που ελέγχονται και εύκολα. Είναι αυτοί που όταν μία στις χίλιες δώσουν την προσοχή τους σε κάποιον, αυτός ο κάποιος το ξέρει από τα πρώτα πέντε λεπτά. Οπότε αυτόματα έχει πάρει και το πηδάλιο του πλοίου και το πάει είτε σε ωκεανούς και κύματα είτε σε μια κοντινή ξέρα και το καρφώνει απροκάλυπτα στην άμμο.
Θα δεις βέβαια και άλλα παιχνίδια εξουσίας τέτοια. Ανάμεσα σε άντρες που ζηλεύουν άντρες, ανάμεσα σε γυναίκες που θέλουν το ίδιο παιχνιδάκι, ακόμα και ανάμεσα σε φίλους. Κατανοείς ότι όποιος μπορεί να σου επηρεάσει το θυμικό σου, είναι αυτός που μπορεί να σε κατευθύνει όπου εκείνου του κάνει κέφι. Αν μπορώ να σε νευριάσω, μπορώ να σε κάνω να χαρείς, μπορώ να σε φτιάξω, μπορώ να σε κάνω να κάνεις τούμπες άμα γουστάρω.
Έχει και αυτό την πλάκα του δε λέω. Δε βοήθησα καθόλου το ξέρω. Δεν ήταν κείμενο συμβουλής αλλά διαπίστωσης. Είναι μια φράση που την χρησιμοποιεί ο Μάκης. Ο καλύτερος μου φίλος και γυμναστής μου. Μπορεί να με νευριάσει, μπορεί να με στενοχωρήσει, μπορεί να με κάνει να νιώσω θεά, μπορεί και σκουπίδι. Μπορεί να με κάνει καλύτερο άνθρωπο, μπορεί να ξυπνήσει τις ευαισθησίες μου καθώς και τον εγωισμό μου. Και το ξέρει. Επειδή όμως με αγαπάει, μου προκαλεί μόνο όσα μου κάνουν καλό. Τι γίνεται όμως όταν κάποιος δεν σε νοιάζεται αληθινά και σε ελέγχει; ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΟΥ.
