Θα'θελες να ζούσαμε μαζί; Να τρώγαμε μαζί; Να ξυπνούσαμε μαζί; Να κοιμόμαστε μαζί; Να πηγαίναμε διακοπές μαζί; Σινεμά μαζί; Θέατρο μαζί; Καφέ μαζί; Στη μάνα μου μαζί; Στη μάνα σου μαζί; Στο μπάνιο μαζί; Στο τσίρκο μαζί; Στο λούνα παρκ μαζί; Στα ψώνια μαζί; Στην ανακύκλωση μαζί; Στη συναυλία μαζί; Προφίλ στο facebook μαζί;
ΜΠΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ ΤΡΟΜΑΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΦΟΡΑ ΜΟΥ!!! Πόσο αυτό το «μαζί» μπορεί να σε κάνει να τρέξεις τόσο μακριά που να είστε χώρια για πάντα!
Θέλω τον χρόνο μου, τον χώρο μου να μπορώ να ανασάνω. Θέλω να σε κυνηγήσω λιγάκι.
Να μου λείψεις λιγάκι. Να σε αναζητήσω. Να θελήσω λιγάκι και εγώ αυτό το «μαζί». Δε γίνεται να τα ζήσεις όλα σήμερα. Μπορεί να γουστάρεις, μπορεί να καίγεσαι από πάθος και έρωτα. Αλλά μη βιάζεσαι. Ειδικά με ανθρώπους που δεν κλείνονται, δε φυλακίζονται και δεν αναπνέουν εύκολα μέσα από το «Μαζί».
Είναι ωραίο το «Μαζί». Είναι ωραία η αγκαλιά. Είναι δέσιμο τα χάδια και τα φιλιά. Είναι αγάπη να μοιράζεσαι πράγματα.
Αλλά όχι όλα μαζί και όχι για όλους τους ανθρώπους. Θέλει να βρεις τρόπο να ισορροπείς τα πράγματα και τις καταστάσεις. Θέλει να μπορείς να διακρίνεις με ποιον έχεις να κάνεις.
Εγώ ας πούμε, ονειρεύομαι όταν και αν ξανασυζήσω να έχω ξεχωριστή κρεβατοκάμαρα με τον σύντροφό μου. Όχι γιατί δε θα τον θέλω. Όχι γιατί δε θα τον ποθώ. Όχι γιατί δε θα τον θαυμάζω ή δε θα τον αγαπώ. Αλλά γιατί ο ύπνος είναι άλλο. Στον ύπνο θέλω να απλωθώ σαν χταπόδι και να κλωτσήσω σαν κρι κρι. Θέλω να ξυπνήσω στις 4 και να δω καρτούν. Γουστάρω να διαβάσω το αγαπημένο μου βιβλίο και να κλάψω βλέποντας ρομαντική κομεντί. Θέλω να τραβήξω το πάπλωμα και να κουκουλωθώ σαν ντολμαδάκι. Θέλω να έχω το μαλλί μου ανανά και να φοράω τη μαύρη μάσκα στη μούρη μου μοιάζοντας με σιχαμένο ερπετοειδές.
Και συ όμως πρέπει να ξαπλώσεις και να δεις τις φάσεις από το ποδόσφαιρο. Πρέπει να δεις καμιά κ@λάρα στο Instagram και να την κοινοποιήσεις στον κολλητό σου. Πρέπει να ξαπλώσεις με το σώβρακο στο υπέρδιπλο κρεβάτι σου ροχαλίζοντας χωρίς να σε σκουντάει καμία και κυρίως χωρίς να μπλέξει τα κρύα πόδια της γύρω από τα δικά σου, κάνοντάς σε να νιώθεις σαν φρεσκοζυμωμένο τσουρέκι. Πρέπει να δεις καμιά τσόντα βρε αδερφέ με τίποτα λεσβιάκια και να παίξεις με τη φύση σου όπως όταν ήσουν 15 χρονών.
Και θα ‘ρθουν και οι στιγμές μας για περιτυλιγμένες πατούσες και όνειρα κοινά και κοινά σεντόνια. Θα έρθει η νύχτα που θα θέλουμε με την καρδιά μας να μοιραστούμε το ίδιο μαξιλάρι. Αλλά θα είναι από επιλογή μας, όχι επειδή πρέπει. Θα έρθουν και μέρες που θα κλείσουμε τα κινητά μας και θα βολτάρουμε όλη μέρα γυμνοί από το σαλόνι στον τοίχο και από τον τοίχο στο πάτωμα.
Θα περάσουν σαββατοκύριακα που οι φίλοι μας δε θα μας βρίσκουν γιατί θα είμαστε εξαφανισμένοι σε ένα σαλέ στα Γιάννενα. Αλλά θα είναι μόνο γιατί δε θέλουμε τίποτα να μας αποσπάσει την προσοχή. Θα είναι επιλογή μας και όχι τα «πρέπει» μιας παραδοσιακής σχέσης που βγαίνει για ποτό του Αγίου Βαλεντίνου, που τρώει με τους γονείς τις Κυριακές, που κάνει κόσμημα δώρο για τα Χριστούγεννα και που πάει διακοπές μόνο μαζί με άλλα ζευγάρια σε ένα all inclusive hotel στη Χαλκιδική.
Πρέπει να μην υπάρχουν «πρέπει».
Πρέπει να δίνουμε οξυγόνο. Πρέπει να είμαστε εμείς παντού και όχι η ιδεατή πλευρά μας. Και αν του άλλου δεν του αρέσουμε, δε θα αλλάξουμε εμείς. Ούτε αυτός θα αλλάξει.
Απλά ο καθένας θα πάρει άλλο στενάκι ψάχνοντας να συναντήσει το ταιριαστό του κομμάτι.
Δεν έγινε και τίποτα αν κάτι τελειώσει. Ίσα ίσα αυτά τα τελειώματα μας κάνουν δυνατότερους και πιο επιλεκτικούς. Δεν κατηγορείται καμία πλευρά εδώ. Άλλωστε πολλοί ίσως με κατακρίνουν για την αγάπη που έχω στο «εγώ» και όχι στο «εμείς». Είναι όμως απλά επειδή ξέρω πως είναι να είσαι σε ένα «μαζί» πηγμένο στα «πρέπει».
Είναι γιατί βγήκα από αυτό αλώβητη και δεν μπορεί κανείς πια να μου επιβληθεί. Ίσως γιατί ξέρω πως όταν δεν επεμβαίνουν στο «εγώ» μου, μπορώ να μεγαλουργήσω στο «εμείς». Ίσως γιατί όταν προσπαθούν θεμιτά ή αθέμιτα να αλλάξουν πορεία σε αυτό που είμαι για να με πάρουν μαζί τους, εγώ απλά πηγαίνω ανάποδα μόνη μου.
Ε όχι λοιπόν δε θα ‘θελα να ΖΟΥΣΑΜΕ ΜΑΖΙ. Θα ‘θελα απλά να σε έχω σήμερα τώρα για λίγο και όπου βγει.
