Η πρώτη πρόταση συνήθως που ακούς όταν σηκώσεις το τηλέφωνο είναι «είσαι καλά» ή «τι κάνεις» και η απάντηση συνήθως είναι «Καλά, τα ίδια, κλπ»..
Το θέμα είναι ότι όμως απαντάμε από συνήθεια. Τι γίνεται λοιπόν, αν πούμε την αλήθεια; Γιατί είναι δύσκολο να πούμε «ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ;»
Έχω αναρωτηθεί πολλάκις και οι απαντήσεις πολλές.
Γιατί δε θέλουμε να ανοίξουμε συζήτηση, γιατί βαριόμαστε να λέμε τα ίδια, γιατί νιώθουμε ότι δεν μπορούν να μας βοηθήσουν, γιατί φοβόμαστε μην γίνουμε κουραστικοί.
Τι λάθος σκέψεις όμως! Γιατί αν δεν πούμε το πρόβλημά μας στον φίλο μας σε ποιον θα το πούμε;
Όμως από την άλλη αυτός που ρωτάει, ρωτάει από ενδιαφέρον ή από ευγένεια , μια ερώτηση που κάνουμε όλοι, χωρίς όμως να έχουμε σκεφτεί ποτέ αν θέλουμε την αλήθεια.
Μήπως να σταματήσουμε να ρωτάμε «αν είσαι καλά», αν δε θέλουμε να ακούσουμε τον άλλον και το πρόβλημά του;
Αν δε θέλετε την αλήθεια, ρωτήστε απλά για τον καιρό. Ερώτηση αποφυγής, ερώτηση αμηχανίας..
Και αν σας πουν ότι «βρέχει» ή κρατήστε ομπρέλα ή κλείστε το τηλέφωνο μην περάσουν τα νερά και «βραχείτε!»
