« Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει» ό,τι πιο σοφό μου έμαθαν στο νηπιαγωγείο. Οι άνθρωποι ξεχνούν το γεγονός πως είναι άνθρωποι και προσπαθούν να προκαλέσουν πόνο.
Συλλογίσου την ισχύ των λέξεων που στροβιλίζουν ανεξέλεγκτα στο μυαλό μας, που βγαίνουν από το στόμα μας χωρίς να φιλτραριστούν.
Λησμονούμε! Λησμονούμε ότι είμαστε άνθρωποι, μετατρεπόμαστε σε ψεύτες που εξωτερικεύουμε άρτια λόγια. Παράλληλα, μένουμε μόνο στα λόγια. Η αγάπη είτε φιλική είτε ερωτική δεν σκαμπάζει από λόγια. Οι πράξεις κάνουν τη διαφορά, αυτές είναι το όπλο των ανθρώπων, το κλειδί για κάθε σκουριασμένη κλειδαρότρυπα. Αν επιθυμείς ένας άνθρωπος να ανοίξει διάπλατα την καρδιά του και να σε αφήσει να εντρυφήσεις στις άγνωστες πτυχές του εαυτού του, τότε πράξε! Μην αγλαΐζεις τις καταστάσεις με ανούσια ψευδή λόγια.
Μάθε να παύεις να λες « θα σ’ αγαπώ για πάντα», «δίνω τη ζωή μου». Εσύ δέκτη με τη σειρά σου, μάθε να μην πιστεύεις σε φρούδες ελπίδες. Πίστεψε στο «όπου βγει», όσο κρατήσει μια φιλία, «όσο μπορώ» , στην προσπάθεια. Το σπουδαιότερο. πίστεψε στις πράξεις!
Ταυτόχρονα, οι λέξεις από εκεί που εξωραΐζουν καταστάσεις μπορούν συνάμα να σπάσουν ψυχές. Να δολοφονήσουν αισθήματα , να σε φτάσουν στην καταστροφή. Συχνά εκφράζουμε λόγια χωρίς να μας ενδιαφέρει αν προσβάλλουμε τον συνομιλητή μας. Οι λέξεις τρέχουν ανεξέλεγκτα σχηματίζουν αγκάθινα στεφάνια που σαν βόλια στιγματίζουν αθώες ψυχές. Η λεκτική βία και η πικρόχολη κριτική προκαλούν πάμπολλες αθεράπευτες πληγές . Επίσης, δημιουργούν ανασφάλειες.
Κανένας δεν αξίζει να υποφέρει, επειδή δεν είναι αρεστός στους γύρω του.
Μάθε λοιπόν, ή καλύτερα ας μάθουμε να σκεφτόμαστε όσα σκοπεύουμε να εκφωνήσουμε. Όσα ειπώθηκαν με μίσος, έμειναν καρφωμένα σε καρδιές. Τρέλαναν ανθρώπους. Μακάρι όμως, να ήταν εύκολο το να εκφραζόμαστε αληθινά χωρίς να πονάει κανείς. Υπάρχουν φορές που οφείλουμε να πούμε την αλήθεια, όμως γνωρίζουμε ότι κάποιος θα πληγωθεί. Τότε, τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά.
ΛΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΠΟΙΟ ΤΙΜΗΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΕΙ Ή ΜΕΝΕΙΣ ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΩΝΤΑΣ ;
Πραγματικά δεν ξέρω, εξαρτάται από την περίπτωση, άλλοι λένε η σιωπή είναι χρυσός. Εγώ θεωρώ ότι πάντα ο άνθρωπος οφείλει στον εαυτό του να λέει την αλήθεια.
Πόσο μάλλον μια γυναίκα! Πρέπει να σταματήσει να εθελοτυφλεί μόνο και μόνο για να μην την κακολογήσουν.
Δεν ξέρω… Εσύ τι επιλέγεις;
