Για ποιες γυναίκες μιλάς ακριβώς; Γι’ αυτές που χωρίζουν τους συζύγους τους με την πρώτη δυσκολία, επειδή βρήκαν δύο πιο φουσκωτά μούσκουλα;
Για εκείνες που κυνηγούν την καλοπέρασή τους και βγαίνουν για σεργιάνι στη Γλυφάδα, κυνηγώντας τον επίδοξο πλούσιο γαμπρό; Για εκείνες που αλλάζουν κρεβάτια, για κορεσμό του οργασμού τους; Για ποιες γυναίκες μιλάς; Για εκείνες που δεν ξέρουν πως βράζει ένα αυγό και το μόνο σίδερο που έχουν ακούσει είναι αυτό που κάνει τις μπούκλες τους πράσα; Για εκείνες που ευνουχίζουν ανδρικά ανθρωπάκια καταπιέζοντάς τους να μη βλέπουν μπάλα, μποξ, φόρμουλα, τους φίλους τους και τους ζητάνε να σφουγγαρίζουν την ώρα που εκείνες φτιάχνουν ανέμελα τα νύχια τους; Για ποιες μορφονιές λες; Για εκείνες που τσεκάρουν το κινητό του, τις τσέπες του, το γιακά τού πουκαμίσου του και σπάνε τους κωδικούς σε facebook, twitter, Instagram, mail και κάνουν υστερικές ζήλιες και πανικούς από το πουθενά;
Σε ποιες κυρίες αναφέρεσαι; Σε εκείνες που κοιτάνε πώς θα την πέσουν στον σύντροφο της κολλητής τους; Ή σε εκείνες που ζουν με τα λεφτάκια του μπαμπά τους, τυλιγμένες μέχρι τα σαράντα τους στις φτερούγες της μαμάς τους; Για ποιες γυναίκες μιλάς; Για αυτές που κυκλοφορούν με έξω μπούτια, στήθος, κώλο, αλλά ψάχνουν σοβαρό σύζυγο για παντρειά; Ή για αυτές που έχουν καβατζογκόμενους για όταν βαριούνται; Για ποιες γυναίκες μιλάς; Για εκείνες που μόλις σε κάνουν συνάδελφο, σε κακολογούν και έχουν ως σκοπό την εξόντωσή σου; Ή για εκείνες που σε περνάνε γενεές 14 για το τι φορούσες στο γάμο της ξαδέρφης σου της Λίνας; Για ποιες γυναίκες μιλάς; Για εκείνες που όταν πάει να τις πάρει ο εν δυνάμει σύντροφός τους από το σπίτι με Fiat Panda και όχι με Audi A4, στραβώνουν τη μούρη και τελικά του λένε ότι δεν είναι έτοιμες για σχέση ή με τις άλλες που την πέφτουν στον κολλητό του δικού τους;
Για ποια κυρία μιλάς; Για αυτήν που έχει δεδομένο ότι ο άντρας πληρώνει πάντα και παντού και δεν κάνει καν την κίνηση να βγάλει το καταραμένο το πορτοφόλι της από την τσάντα, λες και ο άλλος τα λεφτά τα βρίσκει στο δρόμο; Για ποια θηλυκά μιλάς; Για αυτά που παντρεύονται κάποιον χωρίς να τον έχουν ερωτευτεί μέχρι κόκαλο, μόνο και μόνο για να λέγονται κυρίες στον κύκλο τους, στον κόσμο και στην οικογένειά τους και για να κάνουν ένα παιδί; Για ποιες κυρίες μιλάς; Για αυτές που φτάνουν 55 με 60 ετών και δεν εγκρίνουν τη νύφη τους όσο καλή και να είναι; Ή για αυτές που τελικά καθοδηγούν τους γιους τους να γίνονται ακριβώς ο άντρας που δε θα ‘θελαν ποτέ να έχει η κόρη τους;
Ξέρεις υπάρχουν κ οι άλλες οι καλές, οι νοικοκυρές, οι σέξυ, αυτές με τσαγανό και παιδεία. Αυτές με σεβασμό, οργανωτικότητα, χιούμορ, ευαισθησία, πάθος, τόλμη, δυναμισμό. Αυτές που φροντίζουν και αγαπούν μέχρι θανάτου. Αυτές που όταν γίνονται μανάδες σπρώχνουν το παιδί τους στην αυτοδημιουργία τους και όχι στην κλωνοποίηση. Αυτές που έχουν αξιοπρέπεια και βασίζονται στον ίδιο τους τον εαυτό. Υπάρχουν αυτές που όταν δεν τους δίνεις αυτό που τους πρέπει φεύγουν αθόρυβα και δεν ενοχλούν.
Αλλά δυστυχώς υπάρχουν πολλές από τις πρώτες. Σίγουρα τις έχεις συναντήσει σε αδερφή, φίλη, ξαδέρφη, συνάδελφο, εργοδότη ακόμα και μάνα, θεία κ πεθερά.
Δεν υπάρχουν μόνο οι ΜΑΛΑΚΕΣ αγάπη μου. Λυπάμαι.
