Αγάπη είναι…
Ο άνθρωπός σου είναι…
Τι είναι το ένα, τι είναι το άλλο…
Κείμενα και άρθρα, ρητά, γνωμικά και θεωρίες, βασισμένες δε λέω σε αλήθειες, σε βιώματα βγαλμένα από τη ζωή. Μα ποιος, ή τι είναι αυτό που θα βρεις έξω από σένα, έξω και μακριά από την καρδιά σου;
Μόνο εκεί βρίσκονται κρυμμένες οι αλήθειες, μόνο εκεί θα βρεις απάντηση.
Όχι, δε ζουν όλοι οι άνθρωποι μεγάλες αγάπες και έρωτες βγαλμένους μέσα από παραμύθι!
Κάποιοι όμως ξεπερνούν αυτά που ξέρεις.
Κάποιοι ζουν το παραμύθι.
Στην απόλυτη αλήθεια του. Στο απόγειο του ονείρου.
Δεν είναι όλα ιδανικά, ούτε προβλήματα δεν υπάρχουν, αντίθετα υπάρχουν και είναι φορές που μοιάζουν ανυπέρβλητα!
Μα ανάμεσα σε πολλά άλλα αυτό το ανυπέρβλητο δημιουργεί το μοναδικό! Εμπόδια, δυσκολίες μαζί με συννεφάκια, που σε κάνουν να χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου.
Οι πραγματικά ερωτευμένοι, είναι σαν την χαραυγή και το ηλιοβασίλεμα!
Και για τους τρεις πολλά λέγονται, πολλά γράφονται, αλλά πολύ σπάνια βλέπονται.
Για την ακρίβεια αν εξαιρέσουμε τις φορές που θα βρεθούμε κατά τύχη, ή από σύμπτωση μπροστά στη χαραυγή, ή στο ηλιοβασίλεμα, μόνο οι ερωτευμένοι θα ζήσουν αυτή τη στιγμή για τη στιγμή!
Γιατί στον έρωτα ο χρόνος είναι στιγμή και η στιγμή χρόνος!
Τα βλέμματα είναι οι πρώτες ερωτικές επιστολές και ο ίδιος ο έρωτας με την μορφή αυτού που έντυσες, είναι το σύνολο του γράμματος!
Αγάπη είναι ότι δε δύνασαι να εξηγήσεις…
«Αν ξέρω να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα σαν ένας άψυχος χαλκός που βουίζει ή σαν κύμβαλο που ξεκουφαίνει με τους κρότους του. Και αν έχω το χάρισμα να προφητεύω και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ με τη δύναμη της ακόμη και τα βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε δεν είμαι τίποτε απολύτως.
Και αν πουλήσω όλη την περιουσία μου για να χορτάσω με ψωμί όλους τους φτωχούς, και αv παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά αγάπη δεν έχω, τότε σε τίποτε δεν ωφελούμαι.
Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν ξιπάζεται (= δεν καυχιέται), δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δε ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία, αλλά συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει.
Αν υπάρχουν ακόμα προφητείες, θα έλθει μέρα που και αυτές θα καταργηθούν, αν υπάρχουν χαρίσματα γλωσσών και αυτά θα σταματήσουν, αν υπάρχει γνώση και αυτή θα καταργηθεί. Γιατί τώρα έχουμε μερική και όχι τέλεια γνώση και προφητεία· όταν όμως έλθει το τέλειο, τότε το μερικό θα καταργηθεί. Όταν ήμουν νήπιο, μιλούσα ως νήπιο, σκεφτόμουν ως νήπιο, έκρινα ως νήπιο. Όταν έγινα άνδρας, κατάργησα τη συμπεριφορά του νηπίου. Τώρα βλέπουμε σαν σε καθρέπτη και μάλιστα θαμπά, τότε όμως θα βλέπουμε το ένα πρόσωπο, το άλλο πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω μόνο ένα μέρος από την αλήθεια, αλλά τότε θα έχω πλήρη γνώση, όπως ακριβώς γνωρίζει και εμένα ο Θεός. Ώστε τώρα μας απομένουν τρία πράγματα: η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Πιο μεγάλη όμως από αυτά είναι η αγάπη».
Ο Ύμνος της Αγάπης, που βρίσκεται στο τμήμα του 13ου Κεφαλαίου της Προς Κορινθίους Α' Επιστολής του Αποστόλου Παύλου, διασώζεται μέσω της Καινής Διαθήκης, είναι ένα από τα πιο αξιόλογα κείμενα της Αγίας Γραφής.
«Τι είναι η αγάπη; Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη. Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει. Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.
Μα στην αγάπη είναι ένας. Σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα. Δε ξεχωρίζουν.
Το εγώ κι εσύ αφανίζονται».
ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ - Νίκος Καζαντζάκης
