Μάλλον θέλουν να μας τρελάνουν οι παγκόσμιες.
Ποια ευτυχία ρε; Με δουλεύεις;
Στο μισό κόσμο γίνεται πόλεμος. Στον άλλο μισό η οικονομική εξαθλίωση έχει φτάσει στο απροχώρητο.
Η κατάθλιψη στο πιο ψηλό σημείο και η τρέλα ένα τσακ θέλει να ρίξει τα οχυρά σου, που με τα βίας κρατάς.
Δεν είμαι καλά, όπως κι εσύ. Ο καθένας μας, για διαφορετικούς λόγους αλλά σημασία έχει το αποτέλεσμα.
Κι εσύ μας τρελάνεις για την ευτυχία.
Που την έκρυψαν;
Μήπως υπάρχει σε ενέσιμη μορφή;
Ξέρεις το δάκρυ κυριαρχεί πια. Και όχι αυτό της χαράς.
Όμως μπορώ ακόμα να νιώθω άνθρωπος.
Ξέρεις ακόμα αναπνέω. Μπορείς να το δεις κι αυτό σαν ευτυχία.
Χαμογελώ επίσης.
Κι αυτό ευτυχία το λες.
Αλλά όχι παγκόσμια.
