Πόση αγάπη χωράει στο χαμόγελό σου μικρή μου;
Η πρώτη μου σκέψη, όταν για πρώτη φορά είπα μέσα μου ότι θα ήθελα ένα παιδί, ήταν να ζήσει ό,τι δεν έζησα, να ζήσει ό,τι στερήθηκα. Ήταν να του δώσω όλα αυτά κι άλλα τόσα αν γινόταν.
Να δώσω αγάπη, χωρίς αντάλλαγμα. Να δώσω χαρά, να το βλέπω να γελά με την καρδιά του, να ξεκαρδίζεται και να ξέρω ότι συνέβαλα κι εγώ σε αυτό.
Να το κάνω ευτυχισμένο. Να το κάνω ατρόμητο! Να μη φοβάται να εκφραστεί, να έχει ιδία άποψη, αρχές και αξίες που θα το κάνουν, πρωτίστως καλό άνθρωπο αλλά και κάποιον που θα πατάει γερά στα πόδια του, σε έναν κόσμο που μόνο τρικλοποδιές σου βάζουν. Να σκοντάφτει, αλλά να μην πέφτει. Αλλά και να πέσει, να σηκωθεί, να ξεσκονίσει τα γονατάκια του και να μη φοβάται να συνεχίσει όπως είναι. Να μην αλλοτριωθεί επειδή μπορεί να είναι από τους λίγους, τους ιδιαίτερους, τους ξεχωριστούς. Να μη φοβάται να το κρίνουν, γιατί αυτό ξέρει καλύτερα!
Να το προστατεύω, χωρίς να του στερώ την ελευθερία. Να το κάνω ελεύθερο άτομο, χωρίς όμως να μην έχει όρια. Να το κάνω δυνατό και δημιουργικό. Να έχει επιθυμία για μάθηση.
Να του προσφέρω ένα ήσυχο οικογενειακό περιβάλλον, μια θαλπωρή οικογενειακή που θα ξέρει ότι, ό,τι κι αν του συμβεί, ακόμα και από δική του αστοχία, θα έχει μια ανοιχτή αγκαλιά και στήριξη από εμάς.
Δεν ξέρω το πώς. Ξέρω όμως τι πρέπει να αποφύγω και πώς να το αποφύγω. Ξέρω τι δεν πρέπει να κάνω, τι δεν πρέπει να πω. Και διαβάζω, εκπαιδεύομαι. Μαθαίνω καθημερινά τον εαυτό μου και τι μπορεί να κάνει.
Ξέρω ότι δεν πειράζει να με δει να κλαίω, αρκεί να του εξηγώ ότι δεν φταίει εκείνο. Να ξέρει ότι είμαι φθαρτή κι όχι η σούπερ γούμαν που δεν «πέφτει» ποτέ! Να καταλάβει ότι πρωτίστως εγώ πρέπει να είμαι καλά, για να είναι κι αυτό.
Δεν θέλω να νιώσει ποτέ μειονεκτικά, να μη φοβάται να μου μιλήσει. Να ξέρει ότι θα το αγαπώ ό,τι κι αν γίνει.
Και να ξέρει, ότι η κάθε μου ανάσα είναι για εκείνο, για την υγεία του, για την ευτυχία του και ότι εύχομαι, καθημερινά, να φτιάξουμε μια υπέροχη σχέση.
Από τις 5 Ιανουαρίου είναι μια πραγματικότητα. Είναι εδώ, ανάσα της ανάσας μου. Χτύπος της καρδιάς μου, χαμόγελό μου!
Σ’αγαπώ μέχρι τον ουρανό και πίσω, Αθηνούλα μου!
