Όταν σ' αντίκρισα δεν ήσουν τίποτα άλλο πέρα από μια ωραία γκόμενα. Είχα βαλτώσει με τη σχέση που είχα τότε και ήσουν μια ανάσα δροσιάς, τρέλας και επανεκκίνησης της σεξουαλικής μου ζωής.
Έπαιξα ίσως μαζί σου, για να νιώσω σημαντικός και πάλι. Κάτι που μου στερούσε η μοναδική γυναίκα που αγάπησα ως τότε . Με τον καιρό με κέρδισες. Ερωτεύτηκα δυνατά, περνώντας μέσα από διαδικασίες, χωρισμούς, ένταση, πάθη και φασαρίες. Μπήκαμε σε παιχνίδια εξουσίας. Το πάθος κάλυπτε τα πάντα. Η ζήλια που πάντα μισούσα, ήταν πια κολλητή μου. Δεν υπήρχε τίποτα που να με έκανε να είμαι μακριά σου. Ούτε καν ο υπέρμετρος εγωισμός μου. Ξέρεις έχω κατηγορηθεί χιλιάδες φορές γι' αυτόν. Πίστευα τα ψέματά σου. Με πήγαινες και με έφερνες οπότε ήθελες. Είχα πέσει στα πατώματα για να μη με αφήσεις. Έκλαιγα σαν μικρό παιδί στα πόδια σου. Και συ έφευγες και ερχόσουν πάλι. Με νέους όρους και με γνώση του πόσο με ελέγχεις.
Είχε έρθει η στιγμή να πάρεις αυτό που γούσταρες ακριβώς. Ένα παιδί.
Και άρχισες να το διεκδικείς έντονα. Άρχισες να μιλάς για νυφικά, γάμους και παιδάκια. Πολλά παιδάκια. Παντού παιδάκια. Σε μηνύματα, στον δρόμο, στις ταινίες. Και δεν υπήρχε λόγος. Ήσουν πολύ μικρή και μόλις είχαμε αρχίσει να ισορροπούμε. Και άρχισα να πιέζομαι.
Ήθελα να θέλεις εμένα. Όχι εμένα, για να σου καλύψω μια ανάγκη.
Ήθελα να αγαπάς εμένα, όπως κι αν είμαι και όχι εμένα ως έναν ιδανικό σπερματοδότη. Είχες πει πως ό,τι έζησες μαζί μου, ήταν ένα ταξίδι μοναδικό πάνω στα σύννεφα και ξαφνικά του 'δινες μια κλωτσιά και το πετούσες σε βούρκο με σκατά.
Έφτασα να πνίγομαι, να προτιμώ να μη σε βλέπω, να μην θέλω να σε ακουμπάω. Ποιος εγώ... Εγώ που σε άφησα να με καταδυναστεύεις χρόνια και να με υποτάσσεις σε όλα αυτά που ποτέ δεν άντεχα. Και συ να πιέζεις καθημερινά κι εγώ να σου δίνω ότι μπορώ κι εσύ να μη χαίρεσαι με τίποτα. Κόντρα στην κόντρα. Αιώνιος πόλεμος.
Και είπες να παίξεις το τελευταίο σου χαρτί. Να με απειλήσεις με χωρισμό.
Δεν υπολόγισες καλά. Δε θα άφηνα ξανά τον εαυτό μου να πνιγεί στην αναξιοπρέπεια. Και σε άφησα να με αφήσεις. Εγώ ξέρω πόσο βαθιά στο δέρμα μου έμπηξα τα νύχια μου για να φύγω αλώβητος και με το κεφάλι ψηλά. Επιβεβαιώθηκε η σκέψη μου.
Σε δύο μήνες είχες βρει νέο σπερματοδότη. Ήσουν ήδη έγκυος.
Και ευχαρίστησα τον Θεό μου, που είχα αντιληφθεί ότι δε λάτρευες εμένα, αλλά την ανάγκη σου.
Οι μήνες περνούσαν και συ ήδη είχες κάνει ένα γάμο και περίμενες το μωρό σου. Και λίγο πριν το φέρεις στον κόσμο σε συνάντησα ξανά. Και τα 'χασα. Έφυγε ο έλεγχος. Τα πόδια κόπηκαν, τα χέρια ίδρωσαν και οι σκέψεις δεν είχαν ροή και λογική. Σε ξέρω όπως την παλάμη του χεριού μου. Ήταν και για σένα το ίδιο. Δεν περίμενες άλλωστε να με δεις μπροστά σου με άλλη. Και έφυγα ξέροντας ότι το αίμα στο σώμα μου είχε σταματήσει να ρέει. Ταραχή, καψούρα, έρωτας, απωθημένο, αγάπη, εγωισμός, ζήλια, πόνος, μελαγχολία, αναμνήσεις. Μη ρωτήσεις τι αισθάνθηκα. Δεν ξέρω να σου απαντήσω.
Πες μου όμως εσύ. Άξιζε όλο αυτό; Ξυπνάς ευτυχισμένη δίπλα του; Θα μπορέσεις να αγαπήσεις δυνατά το παιδί σου, όταν στα μάτια του δε θα βλέπεις εμένα κι εσένα; Ξέρεις, το πιο πιθανό είναι να γυρίσεις πίσω. Ξέρουμε και οι δύο, πως έρωτες σαν αυτούς δεν ξαναβρίσκονται. Ξέρεις και κάτι άλλο; Ίσως και να σε δεχτώ πίσω, όχι τόσο για σένα, αλλά για το συναίσθημα που προκαλείς στην ύπαρξή μου. Ξέρεις όμως και κάτι άλλο; Δε θα κρατήσει. Γιατί την καψούρα τη διατηρείς με παιχνίδια. Τον σεβασμό όμως όχι. Ότι και να συμβεί, πάντα θα σε θυμάμαι σαν μια που αγαπούσε μόνο της ανάγκες της. Και ξέρεις τι γίνεται;
Δεν έχεις ποτέ δεύτερη ευκαιρία για πρώτη καλή εντύπωση.
