Η Εβδομάδα των Παθών, της περισυλλογής, της Αποκάλυψης

Η Εβδομάδα των Παθών, της περισυλλογής, της Αποκάλυψης

Και αν τα Χριστούγεννα είναι η αναμονή της Γέννησης και της απόλυτης χαράς, τότε γιατί νιώθουμε οι περισσότεροι αυτό το βαρύ κλίμα των εορτών επάνω μας;

Μια κάπως ρητορική ερώτηση, αφού την περίοδο της αναμονής του Πάσχα, το μόνο που δεν έχουμε σαν βάρος στη ψυχή μας, είναι η θλίψη.

Και ας έχει να κάνει με το Θάνατο. Και ας έχει την Σταύρωση και όλα τα μαρτύρια.

Νιώθουμε τον πόνο σε υπέρτατο βαθμό, αλλά υπάρχει και κάτι άλλο μέσα μας.

Κάτι που θεωρώ μας προσδιορίζει στη βαθιά σκέψη της θρησκευτικής μας αντίληψης.

Μέσω όλων αυτών των δεινών, η Γέννηση υπάρχει εδώ. Και είναι της ψυχής μας.

Δεν είναι παραμύθι, δεν είναι μια ιστορία, όπως τυπικά αναφέρουν, κάθε φορά που πρόκειται να παιχτούν τα επεισόδια του Φράνκο Τζεφιρέλι.

Διαπραγματεύεται το Όλον της θρησκείας μας. Την πορεία. Το Τέλος. Και ξανά πάλι την Αρχή.

Ανάσταση ψυχής αναφέρει και είναι αυτό που αναζητούμε όλοι μας.

Χέρι βοηθείας  σε συνάνθρωπο.

Η χαρά δεν ένωσε ποτέ τους ανθρώπους και αν έγινε, κράτησε ελάχιστα.

Ο πόνος είναι αυτό που δένει ψυχές.

Γιατί τότε είσαι ανοιχτός, μπορούν να δουν όλοι μέσα σου, το βάθος, την ανθρωπιά σου.

Μεγάλη εβδομάδα και όλες οι μέρες έχουν τη σημασία τους.

Το χρώμα τους, ακόμα και το είδος τροφής σου.

Κάποτε ίσως σκεπτόμασταν πως η νηστεία είναι για τους φτωχούς.

Τώρα πια είμαστε σε θέση να ξέρουμε, πως η τροφή της Νηστείας κάνει καλό στο σώμα μας.

Αυτό που ήξεραν εκείνοι, εμείς το μάθαμε από επιστήμονες κοντά στο τέλος του 20ού αιώνα.

Προετοιμασία για τον υπέρτατο σκοπό.

Της Ανάστασης Ζωής. Για έναν Άνθρωπο για όλους τους Ανθρώπους.

Με το κόκκινο χρώμα όπως αρμόζει στο Πάθος Εκείνου που έκανε την Αρχή.

Κατάνυξη και Ελπίδα, ζωή για τη Ζωή.

Μεγάλη Εβδομάδα λοιπόν και όλα προσμένουν την Ανάσταση.

Η Εβδομάδα των Παθών, της περισυλλογής, της Αποκάλυψης.

Η φλόγα απ' το καντήλι καίει συνέχεια, νύχτα μέρα.

Δίπλα του το μοσχολίβανο, μυρωδιά συνδεδεμένη με τις μνήμες μας.

Λευκά λουλούδια στα βάζα, για τη Ψυχή που θα χαθεί με τόσο πόνο ακόμα μια φορά.

Για να χαρίσει σε εμάς την Αγάπη.

Αγάπη λοιπόν το ζητούμενο. Πάντα και παντού.

Καλή Ανάσταση ψυχής.