Και σήμερα για σένα θα γράψω.
Μιας και κανένας μέχρι τώρα δεν κατάφερε να πάρει την θέση σου, ή έστω κάτι που να θυμίζει εσένα.
Ίσως να μην άφησα εγώ τελικά κανέναν να σε φτάσει.
Μεταξύ μας, δεν σε απομυθοποίησα ποτέ, μιας και απλά χωριστήκαμε.
Και σήμερα για σένα θα πω.
Ή καλύτερα θα γράψω.
Για τις μουσικές που άκουγα όταν με κοιτούσες, όταν με φιλούσες.
Κι αυτό που δεν ξαναένιωσα ποτέ.
Δεν θέλω να πιστεύω ότι ερωτευόμαστε μία μόνο φορά κι ότι αυτή η φορά κλείδωσε σε εσένα.
Νιώθω εγκλωβισμένη κάποιες φορές, σε εμάς, σε εσένα.
Ίσως γιατί οι υπόλοιποι, ήταν μόνο παραμύθια.
Ίσως γιατί κανένας, δεν φέρθηκε όπως εσύ.
Ίσως γιατί κανένας, δεν ένιωσε όπως εσύ.
Και θέλω να ερωτευτώ πλέον.
Θέλω να σε αφήσω πίσω και να πάω τον χρόνο μπροστά, κάπου εκεί που με βρίσκει να ερωτεύομαι κάποιον άλλον, που δεν είναι εσύ.
Που είναι το κάτι διαφορετικό.
Το κάτι παραπάνω.
Κάτι που θα το ανακαλύψω σιγά-σιγά, που ο έρωτας θα έρθει με τον καιρό για να μείνει.
Που η αγάπη δεν θα ξεθωριάζει στον χρόνο.
Που ο θαυμασμός δεν θα σταματήσει να υπάρχει.
Που το «μαζί» του θα το νιώθω καλύτερο από το δικό μας «μαζί».
Γιατί θα είναι.
Θέλω να ερωτευτώ κάποιον με την ίδια αμοιβαιότητα.
Με την ίδια τρέλα, με την ίδια ζωντάνια, με το ίδιο πάθος.
Να λάμπουν τα μάτια μου από το χαμόγελό του.
Να λάμπουν τα μάτια του σα να είμαι κάτι μαγικό.
Να τον χαζεύω σαν να είναι εκείνος ο ένας.
Να γελάμε, να ερωτευόμαστε κάθε μέρα περισσότερο, να μιλάμε, να ακούμε, να σεβόμαστε, ο ένας τον άλλον.
Να είναι έρωτας σαν τον πρώτο της ζωής μας.
Ικανός να σβήσει οποιαδήποτε σκέψη.
Θέλω να γράφω για εκείνον σε πραγματικό χρόνο.
Να είναι εκείνος η έμπνευσή μου.
Να είναι εκείνος για εμένα.
Για όσο.
Για τόσο που οι λέξεις να βρίσκουν εκείνον για ήρωα.
Που εκείνος θα χαμογελάει περήφανα και θα νιώθει μοναδικός σε κάθε μου πρόταση γραμμένη.
Εκείνος θα ξέρει.
Θα με διαβάζει, θα με νιώθει, θα με «ακούει» όταν δεν θα μιλάω, θα καταλαβαίνει τι σκέφτομαι με ένα μόνο βλέμμα.
Θα είναι εκείνος ο ήρωας που ήρθε για να γράψει το κυρίως θέμα.
Κι αν κάτι θα σου ανήκει πλέον από μένα κι από εμάς, θα είναι μόνο ο πρόλογος.
