Εμείς οι άνθρωποι συχνά μπερδεύουμε τις λέξεις. Από τη μία η ανάγκη μας να μεταφράζουμε καλοπροαίρετα κάθε τι γύρω μας και από την άλλη η αφέλειά μας να βλέπουμε τις καταστάσεις απλοποιημένες.
Ευαισθησία και ανασφάλεια.
Δύο λέξεις που μοιάζουν να ταυτίζονται, αλλά στην πραγματικότητα απέχουν χιλιόμετρα.
Ίσως και να απέχουν λίγο, σαν δύο παράλληλες γραμμές, που όσο όμως κι αν επεκταθούν, ή πλησιάσουν, ποτέ δεν θα συναντηθούν.
Πως ορίζεται ένας άνθρωπος ευαίσθητος;
Ευαίσθητος είναι αυτός που ενδιαφέρεται για τον συνάνθρωπο, χωρίς να έχει τίποτα να κερδίσει. Αυτός που όπως λέμε εδώ στην πατρίδα μας, έχει φιλότιμο. Είναι ο άνθρωπος που θα σε βοηθήσει, είτε με τα λόγια και τις συμβουλές του, είτε με τις πράξεις του. Είναι αυτός που θα χαρεί με τη χαρά σου και θα στεναχωρηθεί με τη λύπη σου. Αυτός που θα φροντίσει να είσαι καλά, γιατί έτσι νιώθει καλά κι εκείνος.
Ευαίσθητος είναι ο άνθρωπος, είτε άντρας είτε γυναίκα -δεν έχει σημασία-, που όταν χωρίζει θα στεναχωρηθεί. Θα πληγωθεί πραγματικά και τη λύπη θα την κάνει δάκρυ με μεγάλη ευκολία. Κι αυτό γιατί δε φοβάται να τσαλακωθεί. Ξέρει ότι μετά από ένα γερό τσαλάκωμα, θα στρώσει καλύτερα.
Δε φοβάται να γίνει χίλια κομμάτια, γιατί μετά -όταν περάσει η μπόρα- θα είναι πιο δυνατός και αλύγιστος από ποτέ. Πάντα καταφέρνει να αντλεί δύναμη από τον ίδιο του τον εαυτό, γιατί ακριβώς τα πάει καλά μαζί του.
Καμιά φορά θα θυμώσει με όλους και με όλα, θα κάνει μια ψευτοπροσπάθεια να γίνει αναίσθητος και να μην τον νοιάζει τίποτα. Και θα τα καταφέρει. Αλλά στον πλανήτη της απάθειας, δε θα είναι ποτέ ευτυχισμένος. Θα έχει απέραντα κενά μέσα στην ψυχή του, που ένας χαζός εγωισμός και μια δήθεν αυτοπεποίθηση δε θα μπορέσουν ποτέ να καλύψουν. Και κάπως έτσι, θα ξαναγίνει εκείνος που προοριζόταν από την αρχή: ευαίσθητος.
Ο ανασφαλής είναι ένα κεφάλαιο εντελώς διαφορετικό.
Εκ πρώτης όψεως μοιάζει ευαίσθητος, ίσως γιατί συγκεντρώνει φαινομενικά τα ίδια χαρακτηριστικά. Θα προσφερθεί να σε βοηθήσει με τα λόγια και τις πράξεις του, αλλά πολύ γρήγορα θα στο τονίσει και θα σου ζητήσει βαρύ αντάλλαγμα. Θα σταθεί δίπλα σου στα δύσκολα, ώστε να κερδίσει τον τίτλο του καλού φίλου ή συντρόφου, μα στα εύκολα θα είναι μίλια μακριά. Θα ακούσει όλα τα θέματα που σε απασχολούν με μεγάλη προσοχή και θα σου πει πόσο δίκιο έχεις, μα κλείνοντας την πόρτα θα ανέβει πολλά σκαλοπάτια ο εγωισμός του, σκεπτόμενος πόσο καλά είναι εκείνος και πόσο υποφέρεις εσύ.
Ο ανασφαλής θα είναι εκεί για σένα συχνά πυκνά. Για να δεθείς μαζί του και να τον έχεις ανάγκη. Για να μπορεί να ασκεί έλεγχο επάνω σου και να σε καθοδηγεί στα μονοπάτια που εκείνος θέλει.
Χίλια κομμάτια δε θα γίνει ποτέ. Ούτε θα τσαλακωθεί φυσικά. Αυτά είναι παιχνίδια επίδοξα που απαιτούν παίκτες μάγκες και όχι δειλούς.
Καμιά φορά θα κλάψει στα σκαλοπάτια σου, όχι όμως γιατί του έλειψες, μα γιατί τον απέρριψες. Δεν αρέσει η απόρριψη στους ανασφαλείς ανθρώπους βλέπεις, μα δεν είναι τυχαίο ότι τελικά συνήθως απορρίπτονται…
Γι’ αυτό λοιπόν μην μπερδεύεις την ανασφάλεια με τη γνήσια ευαισθησία. Μάθε να αναγνωρίζεις τα κροκοδείλια δάκρυα και τις φθηνές συμπεριφορές.
Αγκάλιασε τους ανθρώπους που αξίζουν την αγκαλιά σου και απλά γύρνα την πλάτη σε αυτούς που τελικά δεν αξίζουν τίποτα.
