Είναι γενική παραδοχή ότι οι σχέσεις σήμερα περνάνε την κρίση τους σε κάθε τους μορφή και διάσταση. Θαρρείς και η οικονομική κρίση με τους κλυδωνισμούς που προκάλεσε, ξεσκέπασε τα σαθρά θεμέλια των σχέσεων που επιβίωναν κάτω από την ψευδαίσθηση της οικονομικής επάρκειας.
Ένας άλλος παράγοντας που έφερε στην επιφάνεια τις συναισθηματικές και σεξουαλικές ανεπάρκειες των συντρόφων ήταν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Επίσης μια παραδοχή που έχει στηριχτεί σε ερευνητικά δεδομένα. Δημιουργώντας μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας μέσα από την ανωνυμία, τη χιλιομετρική απόσταση και τη δυνατότητα της προστατευμένης επικοινωνίας, οι σύντροφοι όντας απογοητευμένοι και συναισθηματικά ευάλωτοι αφήνονται πιο γρήγορα και πιο εύκολα στην «παραμυθένια τελειότητα» της ιντερνετικής επαφής.
Μια άλλη υπερβολή των καιρών είναι πως οι κοινωνικές σχέσεις εκτιμήθηκαν ως φιλίες, γιγαντωμένες μέσα από σχόλια γεμάτα υπερβολή, ανυπόστατα, χωρίς να έχουν τις κοινές εμπειρίες και το συναισθηματικό μοίρασμα για να στηριχτούν πάνω τους και να στεριώσουν. Και νομίζω πως όσοι την πάτησαν ήταν εκείνοι που εμπιστεύτηκαν ανθρώπους τους περιβάλλοντός τους, με τους οποίους προ της ιντερνετικής εποχής είχαν μαζί τους μια τυπική σχέση.
Το αποτέλεσμα είναι πως ο κόσμος γέμισε με ανθρώπους ανασφαλείς, ανθρώπους που δεν εμπιστεύονται εύκολα, ανθρώπους που προδόθηκαν γιατί παραδόθηκαν άνευ όρων σε σχέσεις μεσοβέζικες, καιροσκοπικές και αναξιόπιστες.
Στην αληθινή φιλία και στον αμοιβαίο έρωτα, όμως, δεν υπάρχουν ανασφάλειες. Δε φοβάσαι να αφεθείς, να εμπιστευτείς και δεν κάνεις σενάρια κάθε φορά που ένα καμπανάκι σε προειδοποιεί να είσαι προσεκτικός. Δεν είναι ισορροπημένη μια σχέση φιλίας ή ένας έρωτας όταν προσπαθείς να συγκαλύψεις τα στραβά σου, όταν κουκουλώνεις τα προβλήματα, όταν φοβάσαι την εγκατάλειψη.
Πραγματικός φίλος είναι αυτός που δε θα κάνει το δάκρυ σου αγκάθι την κατάλληλη στιγμή για να σε πονέσει. Δε θα καταχραστεί την εμπιστοσύνη σου για να ωφεληθεί ο ίδιος. Φίλος είναι αυτός που θα στα χώσει μπροστά σου, θα σε κολλήσει στη γωνία στο λάθος σου και θα σε συμβουλέψει έχοντας ως γνώμονα μόνο το καλό σου. Νιώθεις δίπλα του σιγουριά και συναισθηματική ασφάλεια. Γιατί ξέρεις ότι ήταν πάντα ήταν εκεί κι εκεί θα συνεχίσει να βρίσκεται.
Από την άλλη, έρωτας που ζυγίζει τα συναισθήματά του, δεν είναι έρωτας. Έρωτας που συνεχώς υποχωρεί από τον φόβο της εγκατάλειψης, είναι μονόπλευρος έρωτας. Και όπως έχω ξαναπεί, δυνατός στη σχέση είναι αυτός που νιώθει λιγότερα. Κι αν φτάσουμε στο σημείο να συζητάμε για το ποιος νιώθει τα πιο πολλά, ποιος κάνει τις μεγαλύτερες υπερβάσεις και ποιος έχει τις περισσότερες ανασφάλειες, λυπάμαι που θα σε πικράνω αλλά ο «έρωτάς» σου ή που θα καταλήξει σε συμβιβασμό ή που θα τον πληρώσεις με ακριβό τίμημα.
Αυτό που έχουμε όλοι ανάγκη είναι σχέσεις εμπιστοσύνης, για να γίνουν σχέσεις ζωής. Όλες οι άλλες επαφές, κοινωνικές ή ερωτικές, έχουν τη δική τους θέση και την αξία τους. Αρκεί να βουτάς μέσα τους με μέτρο, με γνώση και συνειδητοποιημένα στο τι δίνεις και τι παίρνεις. Για το καλό σου…
