Δύσκολο το μαζί, μα σαν το χώρια δεν είναι.
Δεν έχεις ιδέα πώς είναι να κοιμάσαι και να ξυπνάς με την έννοια κάποιου. Να θέλεις να ξέρεις κάθε ριμάδα στιγμή αν είναι καλά και να μην μπορείς.Ένας τοίχος δίχως λόγο και αιτία, δίχως το παραμικρό συναίσθημα να στέκεται μπροστά σου και να αδιαφορεί αν πονάς, αν αισθάνεσαι και τι, αν αντέχεις.
Θα στο κρατώ πάντα αυτό, να ξέρεις. Κάθε φορά που θα με ρίχνει η τύχη πάνω σου, θα μου βγαίνει η πίκρα για όσα μου στερείς. Με βασανίζεις αφήνοντάς με στην άγνοια για ό,τι σε αφορά. Με πονάς κρατώντας με σε απόσταση ενώ εγώ θέλω νάμαι κοντά. Κοντά σου...
Είναι φορές που εύχομαι με όλη μου τη δύναμη να μπορούσες να έρθεις για μισή ώρα στη θέση μου. Να μπεις στο πετσί μου για να δούμε αν αντέχεις όσο εγώ υποφέρω εξαιτίας σου. Μεταξύ μας, δε σ' έχω να βαστάς. Όλα φαίνονται εύκολα, μάγκα μου, μέχρι να τα ζήσεις. Όταν σε χτυπήσουν στα μούτρα, τότε το πράγμα αλλάζει.
Στο εύχομαι να το πάθεις. Μπας και καταλάβεις τι κάνεις. Μπας και διορθωθείς. Για σένα, για μένα, για μας...
