Μαζέψτε τα «φτυάρια» σας και σ’ άλλη παραλία!

Μαζέψτε τα «φτυάρια» σας  και σ’ άλλη παραλία!

Στην κυρά Φτυαρού της παραλίας: Άντε μ** ή γαλότσα

Μάνα σόρρυ, αλλά σήμερα δε θα έχω τρόπους. Θα ξεχάσω το κοριτσάκι που έμαθε να βλέπει με τα μάτια της καρδιάς και θα ξεθάψω την Κατίνα από μέσα μου.

Και τώρα όλες και όλοι εσείς που βγάζετε χολή από μέσα σας με τα κιλά, -ναι ξέρετε καλά ποιες και ποιοι είστε-, ένα έχω να πω: σας λυπάμαι.

Δε ξέρω αν είναι ζήλεια, κόμπλεξ ή κακία,  αυτό που σας κυριεύει και ανοίγετε τον οχετό σας. Απλά βουλώστε το γιατί εμείς οι σώας τας καρδίας -και όχι τας φρένας-  δε θέλουμε να σας ακούμε.

Αυτοί που σας ακούνε και δε σας είπαν «Έλεος πια» ή «Αρκετά», είναι της φάρας σας,  που σημαίνει ότι τα ίδια λένε και για εσάς πίσω από την πλάτη σας.

Κάθομαι δίπλα σας στη παραλία και παρακαλάω για ένα κατακλυσμικό γεγονός, μπας και σταματήσετε,  γιατί είστε και πολλές, μας περικυκλώνετε. Κοιτάζω τον ουρανό, ίσως με απαγάγουν οι εξωγήινοι και γλιτώσω γιατί σίγουρα από εσάς θα είναι καλύτεροι.

Εσείς δε πάτε στη θάλασσα για μπάνιο, για βόλτα, για ψυχοθεραπεία, για παιχνίδι. Εσείς πάτε με τα μάτια ακονισμένα να μη σας ξεφύγει τίποτα και τη γλώσσα έτοιμη να τινάξει το δηλητήριο.

«Τσιμπάτε» τα κιλά, τα μαγιό, την κυτταρίτιδα και ότι άλλο σας τραβάει την προσοχή και βγάζετε τις κακίες, τις φοβίες και τις ανασφάλειές σας στους άλλους.

Τόση μικρή και περιορισμένη η «όραση» σας που χάνετε τα καλύτερα, δηλαδή όλα τα υπόλοιπα γύρω σας.

Μαζέψτε τα «φτυάρια» σας λοιπόν και σ’ άλλη παραλία. Εδώ τις «λακκούβες» σας δε τις θέλουμε!