Μύκονος γίναμε!

Μύκονος γίναμε!

Όλα κυλούσαν ήσυχα στην παραλία κι αυτή την Κυριακή,  μέχρι που πάτησε το καλλίγραμμο πόδι της, μια μικρά, αψηλιά και λυγερή, με συμπαθητική, χαριτωμένη φατσούλα και κορδέλα στα μαλλιά, αλλά κορμί με τούρμπο οπισθοκίνηση, που δεν περνούσε απαρατήρητο σε καμιά περίπτωση κι έφερε αναστάτωση!

Δεν την έκανα πάνω από 25... (κι έχει σημασία αυτό που σας λέω!) 
Χαριτωμένη και σέξι, -συνδυασμός που σκοτώνει!- και μάλλον μ' αυτά τα χαρίσματα λάβωσε την καρδιά του μωρού της και τον σέρνει απ' τη μύτη!
Το "μωρό", πατημένα 60,  με καραφλίτσα και βαμμένο το υπόλοιπο μαλλί, κοντόχοντρος με βαριά περπατησιά και μια κοιλιά που έστριβε καμιά ώρα πριν το υπόλοιπο σώμα κι  ήθελε ένα γουρουνόπουλο στην καθισιά για να χορτάσει, ακολουθούσε φουσκωμένος σαν  παγόνι! (δεν έχω κάποιο θέμα φυσικά, με τον σωματότυπο του ανθρώπου, απλώς το αναφέρω για κάνετε εικόνα και να κατανοήσετε πλήρως την κατάσταση!) 

Εμ! δίκιο είχε να φουσκώνει και να περηφανεύεται, με τέτοια γκόμενα που κυκλοφορούσε το πουρό!...Προφανώς θα είχε και "λεφτά αισθήματα"  και άντεχε να πλερώνει τα γούστα της μικράς, γιατί δεν ήταν τα βέλη του έρωτα η αιτία που έκαναν ζευγάρι αυτόν τον συνδυασμό!
Δίπλα μου κάθισαν, διαγωνίως όμως, καθώς αυτοί είχαν ρεζερβέ, το κιόσκι πρώτη μούρη, εκεί που σκάει το κύμα, με μαξιλάρες, κουρτίνες αλά Μπαλί κατάσταση (και λίγα λέω!) και ελάχιστη κατανάλωση στα 150 ευρουλάκια κι εγώ απολάμβανα τη φραπεδιά μου παραπλεύρως, ευτυχισμένη στη μίνμαλ απλή ξαπλώστρα -αυτή τη συνηθισμένη με τη σίτα για να φεύγει κι η άμμος!-  κι αναρωτιόμουνα τι σκ..ά θα πάρουν στην παραλία για 150 γιούρος!
Κι ενώ το μωρό χύθηκε στη μαξιλαρένια ξαπλώστρα κι άρχισε τα τηλέφωνα (επιχειρηματίας μάλλον, ή και εισοδηματίας, όρκο δεν παίρνω...) η μικρά χαϊδευε το γκρίζο δασύτριχο στέρνο του, γκρινιάζοντας και γουργουρίζοντας σαν γάτα, που όλο μιλάει στα τηλέφωνα και δεν της δίνει σημασία...
Τι θες καλή μου; Αχάριστο πλάσμα; Πόση παραπάνω σημασία να σου δώσει π(χ)ια ο παππούς σου; (εμ! το μώρό σου ήθελα να πω!!) Στα κιόσκια σ΄έχει πρώτη μούρη με τη μισή αμμουδιά ρεζερβέ και τα γκαρσονάκια να τσακίζονται ποιο θα σε πρωτοεξυπηρετήσει, θες και βουτιές και ζουζουνιές με το ...μωρό; Εεε! δεν μπορεί ο χριστιανός! Πρέπει να δουλέψει για να 'χεις εσύ όλα τα γούστα...Άραξε στη μαξιλαροξαπλώστρα σου κι αν θες παιχνιδάκια και τσαλιμάκια, πάψε να σέρνεις το στόλο του κυρίου και βρες κανά βαρκάκι- καραβάκι να σύρεις με το...χρυσό σου, που θα σου πηγαίνει και γάντι!
Ή καλύτερα πάρε το "μωρό"...και σύρε για τη Μύκονο! Τι να σου κάνουν οι ανώνυμες συμβατικές παραλίες με τους κοινούς θνητούς,  εσένα;; Δε σε χωράνε...

Άλλη μια ιστορία καθημερινή! Άλλη μια ιστορία για γέλια και για...κλάματα! Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις δεν είναι τυχαία!

Γι' αυτό αν θέλετε ακούστε μια συμβουλή: Όταν βρίσκεστε σε πολυσύχναστα σημεία,  να είστε πιο προσεκτικοί σε όσα λέτε και κάνετε, αν δεν επιθυμείτε να γράψετε ιστορία! Μπορεί χωρίς να το θέλετε, να προκαλέσετε σούσουρα (ως) και εγκεφαλικά!

Το καλοκαίρι είναι μακρύ…

Έχουμε να δούμε και ν’ ακούσουμε πολλά ευτράπελα! Εδώ στο ewoman θα είμαστε, να τα λέμε και να διασκεδάζουμε με ιστορίες για γέλια και για κλάματα!

Συνεχίζεται…