Ζω με συναίσθημα και δεν το μετανιώνω!

Ζω με συναίσθημα και δεν το μετανιώνω!

Είναι κακό να είσαι ευαίσθητος; Eίναι κακό να είσαι δοτικός; Γιατί από τους περισσότερους αυτά τα χαρακτηριστικά θεωρούνται μειονεκτήματα;

Κι όμως! Είναι ωραίο να είσαι δοτικός, να δίνεις αγάπη με όλο σου το είναι. Να προσφέρεις απλόχερα την ψυχή σου σε όσους αγαπάς. Είτε πρόκειται για την οικογένειά σου, είτε για τους φίλους σου, τους αληθινούς, είτε για τον σύντροφό σου. Προτέρημα είναι η ευαισθησία και όχι δείγμα αδυναμίας, όπως πολλές φορές εκλαμβάνεται.

Ναι, είμαι ευαίσθητη και μου αρέσει αυτό. Δείχνει πως διαθέτω συναισθήματα. Δεν είμαι χοντρόπετση, ούτε ανάλγητη. Δίνομαι ολοκληρωτικά στους φίλους μου και τον άνθρωπό μου. Γίνομαι χαλί για την οικογένειά μου και όσους αγαπώ. Κλαίω πολλές φορές όταν νιώθω πιεσμένη, ή όταν συμβεί κάτι που θα με αποσυντονίσει, ή όταν βιώνω την απώλεια. Όπως τρία χρόνια πριν, όταν έχασα τον πατέρα μου.

Αν το σκεφτείτε, το κλάμα, τις περισσότερες φορές, ανακουφίζει. Ηρεμεί και γαληνεύει το μέσα μας και την ψυχή μας. Συχνά ακούω τη φράση: «Μην κλαις. Το κλάμα είναι δείγμα αδυναμίας. Σκλήρυνε, επιτέλους. Μην είσαι τόσο ευαίσθητη. Η ζωή έχει δυσκολίες, κατέβα από το ροζ συννεφάκι σου, δεν είσαι πια παιδί!»

Δε θέλω να γίνω σκληρή, δε θέλω να γίνω αναίσθητη και να μη με νοιάζει τίποτα, να μη με αγγίζει τίποτα.

Θέλω να είμαι δοτική, να δίνομαι ολοκληρωτικά σε όσους αξίζουν να είναι κομμάτι της ζωής μου και της καθημερινότητάς του.

 Μου αρέσει που είμαι ευαίσθητη. Έχω όμως ανάγκη και να παίρνω αγάπη, στοργή, φροντίδα. Έχω ανάγκη ο σύντροφός μου να με αγαπά, να μου το δείχνει και να με κάνει να νιώθω ευτυχισμένη και ασφαλής.

 Μπορεί κάποιοι να με θεωρούν ή να με θεωρήσουν ψώνιο ή πως δείχνω  όλα αυτά τα συναισθήματα για να φαίνομαι ή να πλασάρω τον εαυτό μου κάπως. Δεν είναι έτσι.

Το αντίθετο. Δείχνοντας ευαισθησία και δοτικότητα, φανερώνω αυτό ακριβώς που είμαι. Γιατί είμαι αληθινή. Και όσοι με ξέρουν, το καταλαβαίνουν και το εισπράττουν.

Το να μη δίνεις, είναι αδυναμία. Για να μη δίνεις ή να μη δείχνεις τα συναισθήματά σου, σημαίνει πως μάλλον είσαι κενός. Ή κάλπικος. Δεν έχεις συναισθήματα και ευαισθησίες ή δεν έχεις μάθει τον τρόπο να τα εξωτερικεύεις και να τα εκφράζεις στους άλλους.

Εγώ δίνω. Και νιώθω. Αγαπώ το ροζ συννεφάκι μου.
Ζω με συναίσθημα και δεν το μετανιώνω…