Μακάριοι οι νέοι, οι βολεμένοι και οι ασυμβίβαστοι!

Μακάριοι οι νέοι, οι βολεμένοι και οι ασυμβίβαστοι!

Άνθρωπος είσαι κι εσύ θέλεις κάπου να κουρνιάσεις τη ζωή σου.

Τι νόημα έχει η ζωή όταν την ξοδεύεις μέσα στη μοναξιά; 

Αυτός είναι άλλωστε ο προορισμός του ανθρώπου…

Να φτιάξει τη δική του οικογένεια και να μοιραστεί με τον άνθρωπο που επέλεξε για σύντροφό του όλα όσα θα του φέρει η ζωή μπροστά στο κατώφλι της ύπαρξής του.

Καλά, στραβά, όμορφα και άσχημα.

Είναι γεγονός πως οι σχέσεις στην εποχή μας περνάνε τη δική τους κρίση.

Αν είναι η αφορμή ή το αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης που ισοπέδωσε σχεδόν τα πάντα, δεν μπορεί να το πει κανείς με σιγουριά.

Το σίγουρο είναι πως οικονομική αφαίμαξη και η ανασφάλεια που έχει προκαλέσει σε πολλά επίπεδα, ενίσχυσε τα άλλοθι που κάνουν τους ανθρώπους να μένουν μαζί, ενώ στην ουσία είναι μόνοι μέσα στη σχέση τους.

Άλλοθι παιδιά, άλλοθι αγάπες, άλλοθι κοινωνικά στερεότυπα…

Χρυσώνεις, λοιπόν, το χάπι σου και μένεις στη σχέση σου ίσως μισός, ίσως ανικανοποίητος, ίσως ανασφαλής, ίσως άπειρος, ίσως πάλι πολύ καλά συνειδητοποιημένος.

Και κάπως έτσι οι σχέσεις τσουλάνε μετέωρες, οι απιστίες γίνονται το αλατοπίπερο σε μια βολεμένη ζωή, οι συναισθηματικές ή σεξουαλικές καβάτζες είναι το αντίβαρο για να αντέχεις… Ω ναι, είμαστε μια όμορφη ατμόσφαιρα.

Ένας ο κανόνας; Πολλές οι εξαιρέσεις;

Τι σημασία έχει; Και ποιος θα κάνει κουμάντο στη ζωή σου;

Δεν την αντέχεις τη μοναξιά και τις συνέπειές της και είναι δικαίωμά σου.

Στον αντίποδα, κάποιος άλλος θα ισχυριστεί καλύτερα μόνος παρά βολεμένος.

Εδώ που τα λέμε, δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να νιώθεις ελεύθερος και όχι εγκλωβισμένος. Από το να έχεις τον έλεγχο της ζωής σου και όχι να στην κουμαντάρουν τα υποκατάστατα.

Κανένας δεν έχει δικαίωμα να γίνει κριτής σε μια ζωή που δεν είναι δική του, γιατί ακριβώς δε γνωρίζει τα κριτήρια και τις συνθήκες που ενεργοποιούν συγκεκριμένες επιλογές.

Στο διά ταύτα…

Μακάριοι όσοι είναι βολεμένοι, αλλά δεν το έχουν συνειδητοποιήσει. Δεν έχουν συνειδητοποιήσει τη μοναξιά που κρυφανασαίνει στη σχέση τους .

Μακάριοι οι νέοι που έχουν τον ενθουσιασμό του έρωτα και όχι την εμπειρία για να ξέρουν πόσο δύσκολη τελικά είναι η συντροφικότητα.

Μακάριοι όσοι ξέρουν πως είναι βολεμένοι, αλλά  υποστηρίζουν την επιλογή τους με σεβασμό προς τον σύντροφό τους και χωρίς να προδίδουν τις αξίες τους.

Μακάριοι και όσοι επιλέγουν να είναι μόνοι, γιατί δε θέλουν να συμβιβαστούν με εξευτελιστικές εκπτώσεις .

Τελικά, πολλοί οι μακάριοι… Και κλώθουμε μεταξύ μας τις ζωές μας και έχουμε την (ψευδ)αίσθηση πως όλα μοιάζουν όμορφα, σχεδόν ιδανικά πλασμένα… Και μ’ αυτά τα «σχεδόν» σπρώχνουμε τα χρόνια μας…