Πότε σταματάνε τα παιχνίδια; Σε ποια ηλικία;
Βαρέθηκα. Νομίζω τα βαρέθηκες κι συ.
Να σου δείχνει κάποιος ότι σε θέλει.
Να το βλέπεις στα μάτια του. Να θες κι εσύ. Και να τολμάς την πρώτη κίνηση και να δέχεσαι απόρριψη. Που εν τέλει δεν είναι απόρριψη, απλά ένα δήθεν παιχνιδάκι κατάκτησης.
Και νομίζεις πως κάτι έκανες. Μια τρύπα στο νερό έκανες.
Γιατί ο άλλος είναι πιο ώριμος από σένα. Γιατί ξέρει τι θέλει και δε θα γίνει πιόνι στο επιτραπέζιο της Κυριακής σου. Και κυρίως γιατί κανείς δεν είναι αναντικατάστατος. Σκευωρίες αυταρέσκειας. Ξέρεις πού θα σε οδηγήσουν;
Να γίνεις χρυσόψαρο και να γυρνάς γύρω από το εγώ σου.
Σαφώς και κάποιοι θα προσπαθήσουν να σε ξαναπροσεγγίσουν, γιατί σε αυτούς το παιχνίδι έπιασε. Μα δε θα είναι αυτοί που θα σε κερδίσουν. Γιατί εκ των πραγμάτων δε θα τους θαυμάσεις ποτέ. Γιατί δεν είχαν όση αξιοπρέπεια θα έπρεπε. Γιατί δεν είχαν την ευφυΐα να καταλάβουν το παιχνίδι που πήγες να παίξεις.
Μεγάλωσες.
Θες να ξέρεις πού πας και για ποιο λόγο χαλάς τον χρόνο σου. Δεν είναι άπλετος πια και θες το κάθε σου λεπτό να έχει αξία. Σταμάτα να φοβάσαι να εκφράζεσαι.
Σταμάτα να προσπαθείς να δείξεις κάποιος άλλος.
Σταμάτα να δίνεις τόση αξία στη φιλαρέσκεια και δες την ουσία σου.
Τότε μόνο θα την δει κι ο άλλος. Και η ουσία είναι να βρεις κάτι που σε κάνει να νιώθεις καλύτερα από ότι η μοναξιά σου. Και όταν αυτό το κάτι το γνωρίσεις, μην του φερθείς σαν να ήταν το οτιδήποτε.
Να του φερθείς ξεχωριστά. Γιατί δε θα ξανάρθει.
Και πάντα μετά θα λες στις φίλες σου ότι όλοι είναι γουρούνια. Και όλο αυτό γιατί δε θα έχεις αφήσει εσύ κάποιον που ΔΕΝ είναι να σε πλησιάσει.
