Μεγάλο το βάρος να κουβαλάς έναν πόνο για δυο. Δύσκολο πολύ.
Δεν ξέρω από πού να αρχίσω και τι πω. Λίγο χρόνο μόνο δώσε μου να βάλω το χάος των σκέψεων και των συναισθημάτων σε μια σειρά. Αν μπουν... Αν τα καταφέρω. Τι να σου πρωτοπώ δεν ξέρω. Δώσε μου λίγο από τον χρόνο σου. Λίγο μόνο.
Μη δυσανασχετείς που σε καθυστερώ. Ξέρω, έχεις πολλά να κάνεις, πώς να χωρέσει το πρόγραμμά σου και κάποια που δε σήμαινε τίποτα για σένα. Εσύ, όμως, για εκείνη, σήμαινες πολλά. Μπορεί να τα φαντάζεσαι μα δεν τα ξέρεις.
Δεν ξέρω αν αντέχεις να τα ακούσεις, δεν ξέρω αν μπορείς να νιώσεις.
Χάρισέ μου λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σου, έχω πολλά να πω. Πολλά που έπρεπε από καιρό να εξομολογηθώ. Άκου με κι αν μπορέσεις, μετά, φύγε. Δε θα ζητήσω να σε κρατήσω, δε θα πιέσω.
Έρωτας με το ζόρι δεν επιβίωσε ποτέ... Το ξέρω καλά.
Μη φεύγεις. Μη θυμώνεις. Μη μιλάς.
Μόνο άκου με κι ύστερα κάνε ό,τι θες.
